Biografia - Strzeż się bajek

Produkt zbiorowej wyobraźni, część wspólnego zasobu bezpośredniej wiedzy, prawdopodobnie wywodzący się z modelu orientalnego, bajka jest skodyfikowana w tekstach pisanych zarówno prozą, jak i wierszem o celu moralno-dydaktycznym, więc jej fabuła nie kończy się na opowiadanej historii, ale raczej ma na celu podkreślenie etycznego przesłania, ponieważ bardzo częstoPisarze używali go w odniesieniu do skorumpowanego kontekstu społeczno-politycznego, aby obwiniać.

I to właśnie dzięki Jeanowi De La Fontaine'owi bajka przeżyła swój moment popularności w Europie w XVIII wieku.

Urodzony w Château-Thierry 8 lipca 1621 r., ten delikatny, ale żrący pisarz był marzycielskim, beztroskim dzieckiem. Jego ojciec, nadzorca wód i lasów w Château-Thierry, chciałby, aby przyjął święcenia, ale młody pisarz czuł, że w ogóle nie nadaje się do życia kościelnego. Zamiast tego, w wieku dwudziestu sześciu lat, ożenił się, a ojciec powierzył mu część swojego majątku.zadanie.

W Paryżu, gdzie coraz częściej przebywał, podjął pierwsze próby literackie i podzielił los Nicolasa Fouqueta, francuskiego polityka, który był wówczas u szczytu władzy.

Upadek tego ostatniego w 1661 r. pogrążył pisarza w poważnych kłopotach finansowych. W 1664 r. przygarnęła go księżna Orleanu, a w 1672 r. Madame de la Sablière. Uchroniony przed nędzą i zaprzyjaźniony z Racine'em, Boileau i Molierem, La Fontaine był w stanie opublikować pierwszy zbiór bajek w 1668 r., drugi w 1678 r., kilka opowiadań i libretta operowe.

W 1684 r. wstąpił do Akademii Francuskiej, jednak bardziej niż tytułowi akademika, La Fontaine zawdzięcza swoją nieśmiertelność twórczości literackiej, a przede wszystkim Bajkom, które czerpiąc ze starożytnych łacińskich wzorców (w szczególności, oczywiście, Ezopa), są bez wątpienia jego najbardziej udanym i inspirującym dziełem, zwłaszcza że przedstawiają XVII-wieczne francuskie społeczeństwo. Gawędziarz,W rzeczywistości w tych mini-opowiadaniach, swego rodzaju przeprosinach, wkłada w usta zwierząt słowa, których nikt w tamtych czasach nie odważyłby się wypowiedzieć.

Przede wszystkim dlatego, że często były to słowa, które trafiały w czułe punkty władzy rządzącej. Niewątpliwie trzeba było do tego wielkiej odwagi, którą La Fontaine wykazał się, gdy po aresztowaniu Fouqueta nie zawahał się przeciwstawić gniewowi króla, próbując uratować swojego protektora.

Zmarł w Paryżu 13 kwietnia 1695 roku.