Biografie - Zo hard als een leeuw

Zijn vader Vincenzo Leone, bekend onder het pseudoniem Roberto Roberti, was een regisseur van stomme films; zijn moeder Edvige Valcarenghi, was een actrice van aanzien in die tijd (in Italië bekend als Bice Valerian). Sergio Leone werd op 3 januari 1929 in Rome geboren en begon op achttienjarige leeftijd te werken in de magische wereld van de cinema. Zijn eerste belangrijke opdracht kwam in 1948 met de film 'Bicycle Thieves'.van Vittorio De Sica: hij werkt als vrijwillige assistent en speelt een kleine rol in de film, als figurant (hij is een van de Duitse priesters die in de regen gevangen zit).

Later en voor een lange periode werd hij assistent-regisseur van Mario Bonnard: het gebeurde in 1959, toen laatstgenoemde ziek was, dat hij hem moest vervangen op de set van 'De laatste dagen van Pompeii' om het filmen te voltooien.

Hij was ook assistent-regisseur bij William Wylers meervoudig bekroonde (11 Oscars) 'Ben Hur' (1959); daarna regisseerde Leone de tweede eenheid in Robert Aldrichs 'Sodom and Gomorrah' (1961). Zijn eerste film kwam in 1961 en heette 'The Colossus of Rhodes'.

Drie jaar later, het is 1964, schiet hij de film die hem algemeen bekend zal maken: " Voor een vuistvol dollars "De film lijkt de plot te volgen van Akira Kurosawa's film "The Samurai's Challenge" uit 1961. Kurosawa beschuldigde Leone van plagiaat, won de zaak en kreeg als compensatie de exclusieve distributierechten van de Italiaanse film in Japan, Zuid-Korea en Formosa, evenals 15% van de commerciële exploitatie van dezelfde, inal het andere in de wereld.

Met dit eerste succes lanceert de regisseur Clint Eastwood For a Fistful of Dollars' presenteert een gewelddadige en moreel complexe visie op het Amerikaanse Far West; terwijl het een eerbetoon lijkt aan klassieke westerns, wijkt het er ook qua toon vanaf. Leone introduceert in feite belangrijke vernieuwingen die latere regisseurs nog vele jaren zullen beïnvloeden. De personages inLeone hebben elementen van uitgesproken realisme en waarheid, ze hebben vaak onverzorgde baarden, ze zien er vies uit en vanaf de scène is het gemakkelijk om onder de indruk te zijn van de mogelijk slechte lichaamsgeur. In tegenstelling hiermee zijn de helden - net als de schurken - van traditionele westerns altijd perfect, knap en nobel.

Leone's grimmige realisme zal onsterfelijk blijven in het westerngenre en sterke invloeden uitlokken, zelfs buiten het genre zelf.

Leone heeft ook - als een van de eersten - de kracht van stilte gevangen; er zijn veel scènes die zich afspelen op situaties van wachten, die een voelbare spanning creëren, ook door het gebruik van close-ups en snelle muziek.

De daaropvolgende werken 'For a Few Dollars More' (1965) en 'The Good, the Bad, the Ugly' (1966) voltooiden wat later de 'Dollartrilogie' zou worden genoemd: de films haalden enorme bedragen binnen en herhaalden steeds dezelfde winnende formule. Tot de belangrijkste ingrediënten behoorden de agressieve en dringende soundtrack van Ennio Morricone en de gruizige vertolkingen van Clint Eastwood (de uitstekende Gian Maria Volonté en Lee Van Cleef moeten ook genoemd worden).

Gezien het succes werd Sergio Leone in 1967 uitgenodigd om in de VS " Er was eens een tijd in het westen "Geschoten in het prachtige landschap van Monument Valley, maar ook in Italië en Spanje, wordt de film een lange en gewelddadige meditatie over de mythologie van het Westen. Naar het onderwerptwee andere grote regisseurs werken ook samen: Bernardo Bertolucci e Dario Argento (de laatste was toen nog weinig bekend).

Voor de bioscooprelease werd de film geretoucheerd en aangepast door de managers van de studio, en misschien daarom werd de film aanvankelijk beschouwd als een semi-flop, met lage box-office inkomsten. De film zou pas enkele jaren later worden herontdekt en geherwaardeerd.

"Once Upon a Time in the West' ensceneert het einde van het Westen en de mythe van de Frontier: icoon Henry Fonda neemt de trekken aan van een woeste en onverbiddelijke moordenaar, terwijl het granieten profiel van Charles Bronson met hem contrasteert in een serieus en somber verhaal over wraak en dood.

In 1971 regisseerde hij 'Giù la testa' (Down on your head), een kortstondig project met James Coburn en Rod Steiger in de hoofdrollen, dat zich afspeelt in het Mexico van Pancho Villa en Zapata. Dit andere meesterwerk is de film waarin Leone misschien wel het meest zijn reflecties op de mensheid en de politiek manifesteert.

Na het afslaan van een aanbod om 'The Godfather' te regisseren, kwam de vrucht van een tien jaar durende dracht: in 1984 voltooide hij de film 'Once Upon a Time in America' (met Robert De Niro en James Woods ), door velen beschouwd als Sergio Leone's absolute meesterwerk. De film speelt zich af in de roaring jaren van de verbod De plot vertelt verhalen van gangsters en vriendschap en ontvouwt zich bijna vier uur lang te midden van geweren, bloed en aangrijpende sentimentaliteit. De soundtrack is wederom van Ennio Morricone.

Hij worstelde met het moeizame project van een film over het beleg van Leningrad (een episode uit de Tweede Wereldoorlog), toen een hartaanval hem op 30 april 1989 in Rome fataal werd.

Talloos zijn de fans en liefhebbers van Leone's cinema, evenals de eerbetuigingen aan zijn nagedachtenis: in de film 'The Merciless' (1992), bijvoorbeeld, voegde Clint Eastwood, regisseur en vertolker, de toewijding " Aan Sergio "Hetzelfde deed Quentin Tarantino in 2003, in de titels van ' Kill Bill vol. 2 ".