Biografia - Papierowe motyle

Słynny pisarz "Lolity" urodził się w Petersburgu w 1899 r. w rodzinie starej rosyjskiej szlachty, która wyemigrowała na Zachód po rewolucji 1917 r. Jego wychowanie jest zatem silnie związane z europejską wrażliwością, której momenty i dylematy był w stanie odegrać bez porzucania poczucia dramatyzmu typowego dla kultury rosyjskiej. Absolwent Cambridge, uczynił Europę swoimjego domu, mieszkając najpierw we Francji, a następnie w Niemczech, chociaż najwcześniejsze pisma przypisywane artyście są nadal w języku rosyjskim (dlatego były one rozpowszechniane głównie wśród imigrantów z jego kraju).

Pasjonat motyli, Vladimir Nabokov kultywował pasję do owadów, która stała się prawdziwym zawodem. W 1940 roku, kiedy przeniósł się do Stanów Zjednoczonych (w '45 przyjął amerykańskie obywatelstwo), zrobił to, aby zostać badaczem entomologiem. Od tego momentu pisał po angielsku. Oczywiście genialny pisarz nigdy nie porzucił literatury, tak bardzo, że później, przez co najmniej jedenaściePrzez wiele lat wykładał literaturę rosyjską na Uniwersytecie Cornella w Ithaca, na przemian pracując jako entomolog i pisarz (pozostało po nim niezapomniane zdjęcie w krzakach z siatką w ręku polującą na motyle).

Jego pierwsza powieść, "Masenka", ukazała się w 1926 roku, a kilka lat później "King Woman Knave", a następnie stopniowo "The Defence of Luzin" (historia oparta na jego innej wielkiej pasji, szachach), "The Eye", "Camera Obscura", "Glory" i kafkowskie opowiadanie "Invitation to a Beheading". Wszystkie te dzieła można w dużej mierze określić jako arcydzieła, godne podziwu syntezy tematówtypowo rosyjskie, takie jak rozszczepienie, i kryzys typowo europejskiej powieści

Ale pisarz taki jak Nabokov nie mógł pozostać obojętny na rzeczywistość taką jak amerykańska, z jej dramatami, nieszczęściami i sprzecznościami. Samotność typowa dla tak wysoce indywidualistycznego społeczeństwa, temat podmiotu napędzanego przez liczne, być może uwodzicielskie i komercyjne interesy, nie mogły zostać zignorowane przez wielkiego ducha rosyjskiego artysty.

Na emocjonalnej fali tej introspektywnej analizy napisał "Prawdziwe życie Sebastiana Knighta", a w 1955 roku opublikował książkę, która zapewniła mu wieczną sławę, skandaliczną i wysublimowaną "Lolitę". Rzeczywiście, wraz z wydaniem tej powieści sława Nabokova wzrosła w mgnieniu oka, natychmiast temat (chorobliwy związek między dojrzałym profesorem a młodą dziewczyną) i stylPowieść ta sprawiła, że znalazł się on w centrum uwagi międzynarodowej krytyki, a następnie wywarł wpływ na wielu autorów.

Kiedy gorący moment "Lolity" minął, Nabokov zaczął drukować inne książki o wielkiej głębi, takie jak "Pnin", ironiczna eksploracja świata amerykańskich college'ów, i "Blady ogień", również osadzony w świecie college'ów. Zdolność pisarza do odsłonięcia tego, co kryje się za pozorami przeciętnego zachodniego, neurotycznego człowieka, jest niezrównana.Spod pióra Nabokova wciąż wychodzi wiele powieści, z których nie wszystkie są doceniane tak, jak by na to zasługiwały i są przedmiotem spóźnionych ponownych odkryć.

Nie należy również zapominać, że Nabokov był również doskonałym krytykiem literackim. Jego studia koncentrowały się przede wszystkim na autorach z jego ojczyzny, wśród których należy wymienić przynajmniej fundamentalny esej "Nikolai Gogol'" (1944). Ważne jest również jego angielskie tłumaczenie, wraz z osobistym komentarzem, "Evgenij Onegin" Puszkina. Inne eseje o pisarzach europejskichXIX i XX wieku zostały zebrane w pośmiertnych "Wykładach o literaturze" (1980). Zbiór wywiadów i artykułów, również na tematy entomologiczne, znajduje się w "Strong Opinions", opublikowanych również w języku włoskim pod tytułem "Intransigences".

Vladimir Nabokov zmarł w Montreaux (Szwajcaria) 2 lipca 1977 roku w wieku 78 lat z powodu zapalenia płuc.