Biografie - Avant-gardistische poëzie

Fernando António Nogueira Pessoa werd op 13 juni 1888 in Lissabon geboren als zoon van Madalena Pinheiro Nogueira en Joaquim de Seabra Pessoa, een muziekcriticus voor een stadskrant. Zijn vader stierf in 1893. Zijn moeder trouwde in 1895 met commandant Joào Miguel Rosa, een Portugese consul in Durban, en Fernando bracht zijn jeugd dus door in Zuid-Afrika.

Op het Donkere Continent voltooide Fernando Pessoa al zijn studies tot en met het toelatingsexamen aan de Universiteit van Kaapstad. In 1905 keerde hij terug naar Lissabon om zich in te schrijven voor de studie Filosofie aan de Faculteit der Geesteswetenschappen: na een rampzalig uitgeversavontuur vond hij werk als Frans- en Engelstalige correspondent voor verschillende commerciële bedrijven, een baan die hij zijn hele leven zou blijven uitoefenen.Rond 1913 begon hij samen te werken met verschillende tijdschriften, zoals 'A Aguia' en 'Portugal Futurista', en had hij belangrijke lezingen op zijn naam staan, voornamelijk gewijd aan de Engelse Romantiek en Baudelaire; daarna begon hij aan een literaire activiteit die begon toen hij nog studeerde aan de Universiteit van Kaapstad, bestaande uit proza en poëzie geschreven in het Engels.

Rond 1914 verschijnen de heteroniemen Alberto Caeiro, Ricardo Reis en Álvaro de Campos. Heteroniemen zijn fictieve auteurs (of pseudo-auteurs) met elk een eigen persoonlijkheid: hun 'schepper' wordt een orthoniem genoemd. Bij Pessoa verschijnt het eerste fictieve personage, de Chevalier de Pas, door wie hij brieven aan zichzelf schrijft, zoals wordt gezegdin de brief van heteronomie aan Casais Monteiro.

In 1915 richtte Pessoa samen met Mário de Sá-Carneiro, Almada Negreiros, Armando Córtes-Rodriguez, Luis de Montalvor, Alfredo Pedro Guisado en anderen het avant-gardetijdschrift 'Orpheu' op, waarin futuristische, Paulistische en kubistische ervaringen werden opgenomen; het tijdschrift was van korte duur, maar het veroorzaakte een wijdverbreide controverse in Portugese literaire kringen en opende perspectieven die tot dan toe ongekend waren.voor de evolutie van de Portugese poëzie.

Dan volgt een periode waarin Fernando Pessoa zich aangetrokken lijkt te voelen tot esoterische en theosofische interesses die van grote invloed zijn op het werk van Pessoa. 1920 markeert het enige sentimentele avontuur in het leven van de dichter. Haar naam is Ophelia Queiroz, een medewerkster van een van de import-exportbedrijven waarvoor Fernando Pessoa werkt. Na een onderbreking van een paar jaar wordt de relatie tussen hen beidenstopte uiteindelijk in 1929.

In een interview aan een krant in de hoofdstad in 1926, na de militaire staatsgreep die een einde maakte aan de parlementaire republiek en de weg vrijmaakte voor het Salazar-regime, begon Fernando Pessoa zijn theorieën over het 'Vijfde Rijk' uiteen te zetten, bestaande uit de actualisering van de profetieën van Bandarra (de schoenmaker van Trancoso) geschreven in de eerste helft van de 15e eeuw; volgensdeze profetieën zou koning Don Sebástian, die in 1578 voor dood werd opgegeven bij de Slag van Alcazarquivir, met lichaam en ziel terugkeren om een koninkrijk van rechtvaardigheid en vrede te stichten. Dit was het 'Vijfde Rijk', tot de verwezenlijking waarvan Portugal was voorbestemd. Dit Rijk zou uitsluitend een cultureel karakter hebben en geen militair of politiek karakter, zoals de klassieke rijken uit het verleden.

"Mensagem' (Boodschap) is de titel van de enige verzameling verzen in het Portugees die persoonlijk door de dichter is uitgegeven: gepubliceerd in 1934 en bekroond met een regeringsprijs van 5.000 escudos. Het werk bevat geschriften over theologie, occultisme, filosofie, politiek, economie en andere disciplines.

Na een levercrisis, vermoedelijk veroorzaakt door alcoholmisbruik, stierf Fernando Pessoa op 30 november 1935 in een ziekenhuis in Lissabon.

Hoewel Pessoa's poëzie tijdens zijn leven weinig invloed had, werd het later op grote schaal geïmiteerd door dichters van latere generaties. In Italië is veel te danken aan het vertaalwerk van Antonio Tabucchi, vertaler, criticus en groot geleerde van Pessoa's werk.

Er zijn ook veel artiesten die zich op muzikaal gebied hebben laten inspireren door het werk van Pessoa: onder hen de Braziliaanse singer-songwriter Caetano Veloso en de Italianen Roberto Vecchioni en Mariano Deidda.