Biografia - Sztuka poezji

Attilio Bertolucci urodził się 18 listopada 1911 r. w San Prospero, niedaleko Parmy. Uczęszczał do szkoły z internatem Convitto Nazionale Maria Luigia w Parmie. Zaczął pisać wiersze w bardzo młodym wieku, gdy miał nie więcej niż siedem lat. W 1928 r. współpracował z Gazzetta di Parma, której Cesare Zavattini, przyjaciel na całe życie, został w międzyczasie redaktorem naczelnym. W następnym roku Bertolucci opublikował swoją poezję.pierwszy zbiór wierszy Sirius.

W 1931 r. zapisał się na Wydział Prawa w Parmie, a w 1933 r. poznał swoją towarzyszkę życia, Ninettę Giovanardi, a w 1932 r. opublikował intensywne i piękne Fuochi in novembre, które przyniosło mu uznanie Montale i Sereni (jego korespondencja z Sereni została zebrana w Una lunga amicizia, 1994).W 38 roku ożenił się z Ninettą. Rok później wraz z Ugo Guandą założył "La Fenice", pierwszą zagraniczną serię poetycką we Włoszech. 17 marca 41 roku urodził się jego syn Bernardo, który stał się wielkim reżyserem, jakiego znamy. 9 września 43 roku przeprowadził się z Ninettą i małym Bernardo do Casaroli, do starego domu Bertolucciego.

W 1947 r. urodził się jego drugi syn, Giuseppe, również przyszły reżyser filmowy. W 1951 r. przeprowadził się do Rzymu, do domu Longhiego. 1951 r. był bardzo szczęśliwym rokiem dla Bertolucciego: La capanna indiana (Chata Indianina) została opublikowana przez Sansoni i zdobyła nagrodę Viareggio. Pier Paolo Pasolini był jednym z pierwszych czytelników książki i stał się jednym z jego najbliższych przyjaciół. W 1958 r. Garzanti opublikował antologięW 1971 roku ukazała się prawdopodobnie najlepsza z książek paryskiego poety, Viaggio d'inverno. W 75 roku, po śmierci Pasoliniego, Bertolucci został wezwany do kierowania - wraz z Siciliano i Moravią - prestiżowym magazynem Nuovi Argomenti.

Przez wiele lat poeta był zajęty pisaniem i kończeniem Sypialni, która ukazała się w dwóch książkach, w '84 i '88 roku, zdobywając nagrodę Viareggio. W 1990 roku ukazały się Le poesie, wszystkie jego wcześniej opublikowane zbiory tekstów, które zdobyły nagrodę Librex-Guggenheim. W '93 roku ukazał się nowy zbiór tekstów, Verso le sorgenti del Cinghio, a w '97 roku opublikował La lucertola di Casarola,W tym samym roku ukazało się Meridiano Mondadori jego dzieł, pod redakcją Paolo Lagazziego i Gabrielli Palli Baroni. Wielki poeta zmarł 14 czerwca 2000 roku.

Attilio Bertolucci opublikował siedem zbiorów poezji:

Sirius, 1929,

Pożary w listopadzie 1934 r,

List z domu, 1951 r,

W niepewnych czasach, 1955,

Winter Journey, 1971,

(po raz pierwszy opublikowane w tomie Le poesie, Mediolan, Garzanti, 1990)

Verso le sorgenti del Cinghio, Mediolan, Garzanti, 1993,

La lucertola di Casarola, Mediolan, Garzanti, 1997;

- wiersz: The Indian Hut, 1951;

- powieść-poemat: Sypialnia, w dwóch tomach, 1984-88.

(później opublikowane razem w La Camera da letto, Mediolan, Garzanti, 1988),

- zbiór artykułów: Arithmie, Mediolan, Garzanti, 1991,

- epistolarny z Vittorio Sereni: Una lunga amicizia, Mediolan, Garzanti, 1994,

- liczne tłumaczenia poetów z języka angielskiego i francuskiego: między innymi prozatorska wersja I fiori del male, w Garzanti, oraz zbiór Imitazioni, Mediolan, Scheiwiller, 1994.