Biografia - Poezja świadkiem stulecia

Wystan Hugh Auden urodził się w Yorku (Anglia) 21 lutego 1907 r. Jego rodzina należy do grupy klasa średnia Anglik; dzieciństwo spędził w Harbonre w Birmingham. W następnych latach zainteresował się literaturą, zwłaszcza mitologią nordycką, a także muzyką i psychologią. Karierę szkolną rozpoczął w Gresham's School w Holt w Norfolk, a w 1925 r. wstąpił na Uniwersytet Oksfordzki. W Oksfordzie założył kółko literackie, które nosiło jego imię, "Auden Circle".grupa młodych autorów, w tym Christopher Isherwood, Cecil Day Lewis, Louis MacNeice i Stephen Spender.

W młodości był pod wpływem Rilkego - krótko i negatywnie - potem głównie Brechta, a później Karla Krausa.

W latach 1928-1929 wraz z Isherwoodem spędził rok w Berlinie, będącym wówczas pod rządami Republiki Weimarskiej.

Jego debiut literacki w latach 30. ukazał Audena jako zaangażowanego, lewicowego, ironicznego i sarkastycznego demistyfikatora kultury burżuazyjnej.

W latach 1936-1945 był świadkiem kluczowego przejścia epokowego: żył między hiszpańską wojną domową a II wojną światową, metabolizując wszystkie zmiany w sytuacji historycznej i literackiej tego okresu. Te doświadczenia sprawiają, że Auden jest mistrzem znajdującym się między dwiema połówkami wieku, a także z tego powodu jego twórczość literacka jest dziś przedmiotem nowych odkryć iodnowione interpretacje.

W 1936 r. poślubił Erikę Mann, córkę Thomasa Manna, w celu uzyskania dla niej brytyjskiego paszportu, co pozwoliłoby jej opuścić granice nazistowskich Niemiec; para nigdy nie zamieszkała razem. W następnym roku Auden wziął udział w hiszpańskiej wojnie domowej jako kierowca pomocy medycznej.

W 1939 roku przeniósł się wraz z Christopherem Isherwoodem do Stanów Zjednoczonych: ich gest został zinterpretowany jako moralna ucieczka z Anglii (i Europy) zagrożonej przez Hitlera i wywołał kontrowersyjne reakcje.

W 1946 r. otrzymał amerykańskie obywatelstwo; w międzyczasie jego rozgłos jako pisarza rozprzestrzenił się i stał się coraz bardziej podziwiany w kręgach nowojorskich. Wywarł również znaczący wpływ na młodszych poetów, w tym Johna Ashbery'ego.

Podczas pobytu w Anglii Auden poznał Edwarda M. Forstera, z którym stał się bliskim przyjacielem, oraz T.S. Eliota, który po raz pierwszy opublikował jeden z jego utworów w swoim czasopiśmie "Criterion". Podczas pobytu w USA poznał różnych niemieckich intelektualistów i pisarzy, takich jak Klaus Mann, Erich Heller i Hannah Arendt.

Dla kultury Audena fundamentalne znaczenie miała filozofia i krytyka społeczna (na początku Marks i Freud, potem Kierkegaard i Simone Weil), a także teatr (Szekspir, Ibsen) i teatr muzyczny (Mozart, Verdi).

Wraz ze swoim partnerem Chesterem Kallmanem napisał kilka librett operowych, w tym jedno do "Kariery libertyna" Igora Strawińskiego, która została wystawiona w 1951 roku w teatrze La Fenice w Wenecji.

Do jego najważniejszych i najbardziej znanych książek poetyckich należą "Un altro tempo" (1940), "L'età dell'ansia" (1947) i krótki, pośmiertnie wydany zbiór "Grazie, nebbia" (1974). Bardzo ważna jest jego działalność eseistyczna, udokumentowana przede wszystkim w tomie "La mano del tintore" (1962).

W latach 50. spędził sześć miesięcy w Nowym Jorku i sześć miesięcy we Włoszech, na wyspie Ischia. Później zamienił włoską destynację na Kirchstetten, małą austriacką wioskę niedaleko Wiednia. W 1967 roku został odznaczony "National Medal for Literature" w Stanach Zjednoczonych.

Wystan Hugh Auden zmarł w Wiedniu 29 września 1973 roku.

Jednym z jego najbardziej znanych wierszy jest "Funeral blues", cytowany w filmach "Umarli poeci" (1989) Petera Weira i "Cztery wesela i pogrzeb" (1994) Mike'a Newella.