Biografie

Babe Ruth (zijn echte naam is George Herman) werd geboren op 6 februari 1895 in Baltimore, op 216 Emory Street, in een huis in Maryland dat werd gehuurd door zijn grootvader van moederskant, een immigrant uit Duitsland (sommige onnauwkeurige bronnen geven 7 februari 1894 als zijn geboortedatum: Ruth zelf geloofde tot zijn veertigste dat hij op die dag was geboren).

De kleine George is een bijzonder levendig kind: hij spijbelt vaak en haalt niet zelden kattenkwaad uit. Hij is nog maar zeven jaar oud en heeft zich al helemaal onttrokken aan het gezag van zijn ouders: hij pruimt tabak en drinkt alcohol. Dan wordt hij naar de St. Mary's Industrial School for Boys gestuurd, een instituut dat wordt geleid door broeders: hier ontmoet hij pater Matthias, de figuur die de meeste invloed zal krijgen opHij is degene die hem leert honkballen, verdedigen en werpen. George wordt door zijn opmerkelijke koppigheid uitgeroepen tot catcher van het schoolteam, waarmee hij belangrijke vaardigheden laat zien. Maar als Vader Matthias hem op een dag voor straf naar de werpheuvel stuurt (hij had zijn pitcher bespot), beseft hij dat zijn lot een andere is.

De jongen werd onder de aandacht gebracht van Jack Dunn, manager en eigenaar van de Baltimore Orioles, een minor league team. De 19-jarige Ruth werd in 1914 gecontracteerd en naar de voorjaarstraining gestuurd, de voorjaarstraining die voorafgaat aan het begin van het competitieseizoen. Hij verdiende al snel zijn plaats in het team, maar ook de bijnaam 'Dunn's Babe', zowel voor zijnvoorbarig talent dan voor zijn soms kinderachtige gedrag, maakte hij zijn officiële debuut op 22 april van dat jaar, tegen de Buffalo Bisons in de International League. De Orioles bleken in het eerste deel van het seizoen de beste ploeg in de competitie te zijn, ondanks een minder dan uitstekende financiële conditie en concurrentie van een andere ploeg uit de stad in de Federal League. En zo werd Ruthhandelde samen met andere teamgenoten om de eindjes aan elkaar te knopen en belandde voor twintig- tot vijfendertigduizend dollar bij de Boston Red Sox van Joseph Lannin.

Hoe goed hij ook was, George had te maken met hevige concurrentie in zijn nieuwe team, vooral onder linkshandigen. Hij werd zelden gebruikt en werd naar de Providence Grays gestuurd om in de International League in Rhode Island te spelen. Daar hielp hij zijn team de titel te winnen en werd hij begeerd door de Red Sox, die hem aan het eind van het seizoen terugriepen. Terug in de Mahor League was Ruthverloofde zich met een serveerster, Helen Woodford, die hij in Boston ontmoette, en trouwde met haar in oktober 1914.

In het daaropvolgende seizoen begon hij als startend werper: zijn teamrecord was achttien overwinningen en acht nederlagen, met als hoogtepunt vier homeruns. Hij werd uit de pitchingrotatie gezet in de World Series (gewonnen met 4-1) en keerde het seizoen daarop terug. Ruth bewees de beste werper in de American League te zijn, met een verdiend puntengemiddelde op de werper van1.75. De teller staat op drieëntwintig gewonnen en twaalf verloren wedstrijden, met in totaal negen shut-outs. Het resultaat? Nog een overwinning in de World Series, met een complete van veertien innings tegen de Brooklyn Robins.

Het jaar 1917 is net zo goed op persoonlijk vlak, maar de toegang tot het post-season wordt hem ontzegd door de geweldige Chicago White Sox, hoofdrolspelers in honderd gewonnen games. In die maanden wordt duidelijk dat Ruth's echte talent niet zozeer (of niet alleen) dat van een pitcher is, maar dat van een slagman. Ondanks de tegenovergestelde suggesties van zijn teamgenoten, die geloven dat zijn overstap naarde outfielder zijn carrière kon verkorten, in 1919 was Babe een complete outfielder en in 130 wedstrijden stond hij slechts zeventien keer op de heuvel.

Dat was het jaar waarin hij het record van negenentwintig homeruns in één seizoen vestigde. Zijn legende, kortom, begon zich te verspreiden en steeds meer mensen stroomden naar de stadions om hem te zien spelen. Zijn prestaties werden echter niet beïnvloed door zijn afnemende fysieke conditie: Ruth, pas vierentwintig, leek nogal zwaar en met krachtige benen. Benen waarmee hij nog steedsloopt op de honken met een behoorlijke snelheid.

De Red Sox verkeerden in die jaren in een gecompliceerde economische situatie: de club dreigde in 1919 failliet te gaan door verkeerde investeringen van eigenaar Harry Frazee in het theater. Daarom werd Ruth op 3 januari 1920 verkocht aan de New York Yankees, toen een tweede divisie team, voor een bedrag van $125.000 (plus een lening van nog eens $300.000dollars).

In de Big Apple blijkt de speler zeer gewillig en traint hij met bijzondere toewijding. Nadat hij de baan heeft gestolen van George Halas (die om deze reden uit het honkbal is gestapt en later NFL football en de Chicago Bears zal oprichten), wordt hij de boeman van de werpers van de tegenpartij, met uitstekende aanvalsstatistieken. Met vierenvijftig homeruns schrapt hij het vorige record en zet hijDe muziek veranderde niet in het volgende seizoen, met 171 binnengeslagen punten en een nieuw homerunrecord, het derde op rij, met negenenvijftig. Dankzij hem bereikten de Yankees de World Series, waar ze werden verslagen door de Giants.

In 1921 werd Babe Ruth door Columbia University uitgenodigd om enkele fysieke tests uit te voeren en hij liet uitzonderlijke resultaten zien, met het vermogen om de knuppel met een snelheid van 34 meter per seconde te bewegen. Hij werd veldkapitein in 1922, maar werd een paar dagen na zijn aanstelling uit het veld gegooid vanwege een meningsverschil met de scheidsrechter en uit protest klom hij de tribune op om te ruziën met een toeschouwer. In datzelfde jaarjaar zal hij nog een paar keer geschorst worden: een teken van een professionele crisis die wordt geaccentueerd door de afstand tot zijn vrouw Helen (die niet wil omgaan met de levensstijl van haar man) en zijn geadopteerde dochter Dorothy (eigenlijk zijn biologische dochter, geboren uit een relatie die de kampioen had met een vriendin). En dus wijdt Ruth zich steeds meer aan alcohol (illegaal in die tijd), eten en vrouwen, terwijl op het veld zijn prestatiesHelen kwam om bij een brand in 1929, toen ze praktisch gescheiden was van haar man, maar niet gescheiden (beiden waren katholiek). Babe ging in die tijd uit met een nicht van Johnny Mize, Claire Merrit Hodgson, met wie hij trouwde kort nadat hij weduwnaar was geworden.

Ondertussen nemen zijn sportieve prestaties geleidelijk af, zowel omdat hij minder vaak als starter wordt gekozen als door zijn uitbundige sociale leven.

Zijn laatste homerun werd geslagen in Pittsburgh, Pennsylvania, op Forbes Field op 25 mei 1935: een paar dagen later kondigde de speler zijn pensioen aan.

Babe Ruth is overleden op 16 augustus 1948 in New York op 53-jarige leeftijd. Hij is begraven in Hawthorne.