Βιογραφία - Προστάτιδα της Ιταλίας και της Ευρώπης

Η Αικατερίνη γεννήθηκε στη Σιένα, στη λαϊκή συνοικία Φοντεμπράντα, στην καρδιά της contrada dell'Oca, στις 25 Μαρτίου 1347. Ήταν το εικοστό τρίτο παιδί του βαφέα Jacopo Benincasa και της συζύγου του Lapa Piagenti. Η δίδυμη αδελφή της Giovanna πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της. Το μυστικιστικό χάρισμά της (όπως το αποκαλούν οι καθολικοί) φανερώθηκε από πολύ νωρίς, σε τέτοιο βαθμό που σε ηλικία μόλις έξι ετών ισχυρίζεται ότι είδε, αιωρούμενη στον αέραπάνω από την οροφή της βασιλικής του San Domenico, ο Κύριος Ιησούς καθισμένος σε έναν όμορφο θρόνο, ντυμένος με ποντιακό ένδυμα μαζί με τους Αγίους Πέτρο, Παύλο και Ιωάννη. Σε ηλικία επτά ετών, όταν τα κορίτσια απέχουν πολύ από το να συλλάβουν μόνο ένα τέτοιο πράγμα, έδωσε όρκο παρθενίας.

Παράλληλα με αυτές τις τάσεις, άρχισε, όσο ήταν ακόμη παιδί, να ταπεινώνεται, ιδίως απαρνούμενη όλες τις απολαύσεις που είχαν με οποιονδήποτε τρόπο σχέση με το σώμα. Ειδικότερα, απέφευγε να τρώει ζωική σάρκα. Για να αποφύγει τις επιπλήξεις των γονέων της, έδινε το φαγητό κρυφά στα αδέλφια της ή το μοίραζε στις γάτες του σπιτιού.

Σε ηλικία περίπου δώδεκα ετών, οι γονείς της αποφάσισαν να την παντρέψουν. Προφανώς, δεν είχαν καταλάβει καλά τον χαρακτήρα της Αικατερίνης, παρόλο που οι ασκητικές της πρακτικές διεξάγονταν στην πραγματικότητα στην απομόνωση. Ωστόσο, προκειμένου να μην της δώσουν το χέρι σε γάμο, έφτασε στο σημείο να κόψει εντελώς τα μαλλιά της, να καλύψει το κεφάλι της με πέπλο και να κλειστεί στο σπίτι. Θεωρήθηκε ότι έπασχε από ένα είδος νεανικού φανατισμού,Η αντίδρασή της είναι απολύτως σύμφωνη με τον μυστικισμό της. "Οχυρώνεται" μέσα στο μυαλό της, αποκλείοντας εντελώς τον εαυτό της από τον έξω κόσμο. Αυτό θα είναι ένα από τα διδάγματά της, μεταξύ άλλων, όταν, έχοντας γίνει σύμβολο, θα απολαμβάνει την ακολουθία πολυάριθμων μαθητών.

Μια ωραία μέρα, όμως, η σκέψη των γονέων αλλάζει: ο πατέρας παρατηρεί ότι ένα περιστέρι ακουμπάει στο κεφάλι του, ενώ η Αικατερίνη ήταν προσηλωμένη στην προσευχή, και πείθεται ότι η θέρμη της δεν είναι απλώς καρπός μιας έξαρσης, αλλά ότι πρόκειται για μια πραγματικά ειλικρινή και ειλικρινή κλίση.

Σε ηλικία δεκαέξι ετών, παρακινούμενη από ένα όραμα του Αγίου Δομίνικου, πήρε το πέπλο του Τρίτου Τάγματος των Δομινικανών, ενώ συνέχισε να παραμένει στο σπίτι της. Ημιμαθής, όταν προσπάθησε να μάθει να διαβάζει τις θείες δοξολογίες και τις κανονικές ώρες, πάλευε για αρκετές ημέρες, χωρίς αποτέλεσμα. Τότε ζήτησε από τον Κύριο το χάρισμα να μπορεί να διαβάζει, το οποίο, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες και με όσα η ίδια λέει, η ίδιαως εκ θαύματος συντονισμένο.

Εν τω μεταξύ, φροντίζει και λεπρούς στο τοπικό νοσοκομείο, αλλά ανακαλύπτει ότι η θέα των ετοιμοθάνατων, και ιδιαίτερα των ρημαγμένων σωμάτων και των πληγών, της προκαλεί φρίκη και απέχθεια. Για να τιμωρήσει τον εαυτό της γι' αυτό, μια μέρα πίνει το νερό που είχε χρησιμοποιήσει για να πλύνει μια καρκινική πληγή, δηλώνοντας αργότερα ότι "ποτέ δεν είχε δοκιμάσει τόσο γλυκό και εξαίσιο φαγητό ή ποτό.η απέχθεια πέρασε.

Στα είκοσί της χρόνια, στερήθηκε ακόμη και το ψωμί, έτρωγε μόνο ωμά λαχανικά, κοιμόταν μόνο δύο ώρες τη νύχτα. Τη νύχτα του καρναβαλιού του 1367, της εμφανίστηκε ο Χριστός συνοδευόμενος από την Παναγία και πλήθος αγίων, και της έδωσε ένα δαχτυλίδι, παντρεύοντάς την μυστηριακά. Το όραμα εξαφανίστηκε, το δαχτυλίδι παρέμεινε, ορατό μόνο σε εκείνη. Σε ένα άλλο όραμα, ο Χριστός πήρε την καρδιά της και την πήρε μακριά, κατά την επιστροφή του είχε μια άλληβερνίκι, το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι δικό του και το οποίο εισάγει στην πλευρά του Αγίου. Λέγεται ότι μια ουλή έμεινε στο σημείο αυτό σε ανάμνηση του θαύματος.

Η φήμη της εξαπλωνόταν, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων συγκεντρώθηκε γύρω της, κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι πήραν το όνομα "Caterinati". Ανήσυχοι οι Δομινικανοί την υπέβαλαν σε εξετάσεις για να διαπιστώσουν την ορθοδοξία της. Την πέρασε με άριστα και της ανέθεσαν πνευματικό, τον Ραϋμόνδο της Κάπουα, ο οποίος αργότερα έγινε πνευματικός της κληρονόμος.

Το 1375, της ανατέθηκε από τον πάπα να κηρύξει τη σταυροφορία στην Πίζα. Ενώ ήταν απορροφημένη στην προσευχή σε μια μικρή εκκλησία στο Λουνγκάρνο, που σήμερα ονομάζεται Αγία Αικατερίνη, έλαβε τα στίγματα, τα οποία, όπως και η μυστική βέρα, θα ήταν ορατά μόνο σε εκείνη. Το 1376, της ανατέθηκε από τους Φλωρεντινούς να μεσολαβήσει στον πάπα για να αρθεί ο αφορισμός που είχαν κερδίσει για τη δημιουργία μιας συμμαχίας.ενάντια στη συντριπτική δύναμη των Γάλλων. Η Αικατερίνη πήγε στην Αβινιόν με τους μαθητές της, έναν φορητό βωμό και τρεις εξομολογητές στη ρυμούλκηση, έπεισε τον Πάπα, αλλά στο μεταξύ η πολιτική είχε αλλάξει και η νέα φλωρεντινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε για τη μεσολάβησή της.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, έπεισε τον πάπα να επιστρέψει στη Ρώμη. Το 1378, κλήθηκε στη Ρώμη από τον Ουρβανό ΣΤ' για να τον βοηθήσει να αποκαταστήσει την ενότητα της Εκκλησίας, εναντίον των Γάλλων που είχαν εκλέξει τον αντιπάπα Κλήμη Ζ' στο Φόντι. Κατέβηκε στη Ρώμη με μαθητές και μαθήτριες, τον υπερασπίστηκε σθεναρά, πεθαίνοντας εξαντλημένη από τη σωματική ταλαιπωρία, ενώ ακόμα πολεμούσε. Ήταν 29 Απριλίου 1380 καιΗ Αικατερίνη είναι τριάντα τριών ετών, μια ηλικία που δεν θα μπορούσε να είναι πιο σημαντική.....

Θα ταφεί στο νεκροταφείο της Santa Maria sopra Minerva. Τρία χρόνια αργότερα το κεφάλι της θα αφαιρεθεί για να μεταφερθεί στη Σιένα. Ό,τι έχει απομείνει από το σώμα, διαμελισμένο για να γίνει λείψανο, βρίσκεται στη σαρκοφάγο κάτω από τον κυρίως βωμό.

Άφησε περίπου τετρακόσιες επιστολές γραμμένες σε όλους τους ισχυρούς ανθρώπους της εποχής του και έναν "Διάλογο της Θείας Πρόνοιας" που είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μυστικιστικά έργα όλων των εποχών.

Η μορφή της Αγίας Αικατερίνης της Σιένα έχει εμπνεύσει πολυάριθμους καλλιτέχνες, οι οποίοι την απεικόνισαν τις περισσότερες φορές φορώντας τη Δομινικανή στολή, το ακάνθινο στεφάνι, κρατώντας μια καρδιά ή ένα βιβλίο, ένα κρίνο ή τον σταυρό ή μια εκκλησία. Πολλοί ζωγράφοι προτίμησαν τις ευφάνταστες αφηγήσεις της ζωής της, όπως ο μυστικός γάμος, ο οποίος διαφέρει από εκείνον της Αγίας Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας, επειδή σε αυτόν τονπερίπτωση Ο Χριστός είναι ενήλικας.

Είναι η προστάτιδα της Ιταλίας και προστάτιδα των νοσοκόμων.