بیوگرافی • تمرین هایی برای روح

Íñigo López در 24 دسامبر 1491 در قلعه Loyola، در نزدیکی شهر Azpeitia (اسپانیا) به دنیا آمد. کوچکترین سیزده برادر، مادرش زمانی که ایگنازیو تنها هفت سال داشت درگذشت. او تبدیل به صفحه ای در خدمت خوان ولاسکز د کوئلار، خزانه دار پادشاهی کاستیا و یکی از بستگان او می شود. زندگی درباری ایگناتیوس در این دوره سبکی بی نظم و بدون ترمز اخلاقی را پیش بینی می کند.

در سال 1517 در ارتش خدمت کرد. به دنبال جراحت شدیدی که در جریان نبرد پامپلونا (1521) متحمل شد و به دلیل زخم، دوره نقاهت طولانی را در قلعه پدرش گذراند. در طول بستری شدن در بیمارستان، او این فرصت را دارد که متون مذهبی متعددی را بخواند که بسیاری از آنها به زندگی عیسی و مقدسین اختصاص دارد. او که از میل به تغییر زندگی خود غرق شده بود، از فرانسیس آسیزی الهام گرفت. او تصمیم می گیرد که مسلمان شود و به سرزمین مقدس می رود تا به عنوان یک گدا زندگی کند، اما به زودی مجبور می شود به اسپانیا بازگردد.

در این دوره او روش خود را برای دعا و تفکر بر اساس تشخیص شرح داد. نتیجه این تجارب سپس «تمرین‌های معنوی» خواهد بود، روش‌هایی که مجموعه‌ای از مراقبه‌ها را توصیف می‌کنند که دستور یسوعیان آینده به آن‌ها خواهد رسید. این کار همچنین عمیقاً بر روش‌های تبلیغاتی آینده کلیسای کاتولیک تأثیر خواهد گذاشت.

او وارد صومعه مانرسا در کاتالونیا می شود و آنجا را انتخاب می کندزهد بسیار شدید را انجام دهد. ایگناتیوس دیدگاه های مختلفی دارد، همانطور که بعداً در «زندگی نامه خود» خود بازگو خواهد کرد. مریم باکره موضوع فداکاری جوانمردانه او می شود: تصاویر نظامی همیشه نقش مهمی در زندگی و تفکرات مذهبی ایگناتیوس لویولا ایفا می کند.

در سال 1528 برای تحصیل در دانشگاه شهر به پاریس نقل مکان کرد. او هفت سال در فرانسه ماند و فرهنگ ادبی و کلامی خود را تعمیق بخشید و سعی کرد شاگردان دیگر را در «تمرینات معنوی» خود مشارکت دهد.

شش سال بعد، ایگناتیوس می تواند روی شش شاگرد وفادار حساب کند: پیتر فابر فرانسوی، فرانسیس خاویر اسپانیایی (معروف به سنت فرانسیس خاویر)، آلفونسو سالمرون، جیمز لاینز، نیکلاس بوبدیلا و سیمون رودریگز پرتغالی.

در 15 اوت 1534، ایگناتیوس و شش دانش‌آموز دیگر در مونت‌مارتر، نزدیک پاریس، یکدیگر را با عهد فقر و پاکدامنی ملاقات کردند: آنها «جامعه عیسی» را با هدف زندگی تأسیس کردند. به عنوان مبلغان در اورشلیم یا بدون قید و شرط به هر جایی که پاپ به آنها دستور داده بود بروند.

آنها در سال 1537 در جستجوی تاییدیه پاپ برای دستور مذهبی خود به ایتالیا سفر می کنند. پاپ پل سوم با اجازه دادن به آنها که به عنوان کشیش منصوب شوند، نیات آنها را می ستاید. در 24 ژوئن در ونیز، اسقف آربه (امروزه راب، یک شهر کرواسی) است که آنها را منصوب می کند. راتنش بین امپراتور، ونیز، پاپ و امپراتوری عثمانی، هرگونه سفر به اورشلیم را غیرممکن می کرد، بنابراین کشیش های جدید چاره ای نداشتند جز اینکه خود را وقف دعا و کارهای خیریه در ایتالیا کنند.

ایگناتیوس متن را برای تشکیل نظم جدید آماده می‌کند و با فابر و لاینز به رم می‌رود تا توسط پاپ تأیید شود. جماعتی از کاردینال‌ها موافق این متن بودند و پاپ پل سوم این دستور را با گاو پاپ "Regimini militantis" (27 سپتامبر 1540) تأیید کرد، اما تعداد اعضا را به شصت نفر محدود کرد (محدودی که سه سال بعد حذف شد). ).

ایگناتیوس به عنوان اولین ژنرال مافوق انجمن عیسی انتخاب می شود.او همراهان خود را به عنوان مبلغان در سراسر اروپا می فرستد تا مدارس، مؤسسات، دانشکده ها و حوزه های علمیه ایجاد کنند. تمرینات روحانی برای اولین بار در سال 1548 چاپ شد: ایگناتیوس به دادگاه تفتیش عقاید آورده شد تا آزاد شود. در همان سال ایگناتیوس لویولا اولین کالج یسوعی را در مسینا تأسیس کرد، دانشکده معروف "Primum ac Prototypum Collegium یا Messanense Collegium Prototypum Societatis"، نمونه اولیه تمام کالج های آموزشی دیگری که یسوعی ها با موفقیت در جهان پیدا خواهند کرد و تدریس را متمایز می کند. ویژگی سفارش

فرمان یسوعی که در ابتدا با هدف تقویت کلیسای رم تأسیس شدعلیه پروتستانیسم، در واقع در موفقیت ضد اصلاحات نقش اساسی خواهد داشت.

سپس ایگناتیوس "مقررات یسوعی" را نوشت، که در سال 1554 تصویب شد، که یک سازمان سلطنتی ایجاد کرد و اطاعت مطلق از پاپ را ترویج کرد. حکومت ایگناتیوس به شعار غیر رسمی یسوعیان تبدیل شد: " Ad Maiorem دی گلوریام ». در دوره بین 1553 و 1555، ایگناتیوس داستان زندگی خود را می نویسد (آن را به پدر گونسالوس دا کامارا، منشی خود دیکته می کند). زندگی نامه - که برای درک تمرینات روحانی او ضروری است - با این حال برای بیش از یک قرن و نیم مخفی باقی می ماند و در آرشیو این نظم نگهداری می شود.

ایگناتیوس لویولا در 31 ژوئیه 1556 در رم درگذشت. جشن مذهبی در 31 ژوئیه، روز مرگ او برگزار شد.

در 12 مارس 1622، پانزده سال بعد (23 ژوئیه 1637)، جسد در یک کوزه برنزی طلاکاری شده در کلیسای مقدس ایگناتیوس در کلیسای عیسی رم قرار داده شد.