Biografia - Zwariowanie jest dla ciebie dobre

Uniwersalny geniusz matematyczny, Carl Friedrich Gauss urodził się w Brunszwiku, w Niemczech, 30 kwietnia 1777 roku, w rodzinie o bardzo skromnych warunkach. Naturalnie, jego talenty ujawniły się już w młodym wieku, kiedy to zadziwił krewnych i przyjaciół serią dowodów przedwczesnej inteligencji. W praktyce był swego rodzaju Mozartem matematyki. Ale nie tylko przodował w tej żmudnej dziedzinie.W wieku zaledwie trzech lat mówi, czyta, a nawet potrafi coś napisać.

Biorąc pod uwagę fantastyczne talenty ucznia, cierpi on trochę z powodu samotności w szkole: jest zbyt daleko do przodu w stosunku do programu nauczania, który realizują jego koledzy z klasy i dlatego się nudzi. Samodzielnie uczy się zasad i wzorów matematycznych i zawsze przychodzi nie tylko z gotową lekcją, ale czasami nawet poprawia swojego nauczyciela. W wieku dziesięciu lat zostaje przyjęty na lekcje arytmetyki w lokalnych władzach.Profesor ma reputację bardzo szorstkiego i nieprzyjaznego, jest uprzedzony do głębi i nie lubi uczniów z biednych rodzin, wierząc, że są oni konstytucyjnie nieodpowiedni do radzenia sobie ze złożonymi programami kulturowymi o pewnej głębi. Dobry Buttner wkrótce zostanie zmuszony do zmiany zdania.

Jeden epizod jest szczególnie pamiętany w opowieściach matematycznych: pewnego dnia, gdy nauczyciel był w gorszym nastroju niż w inne dni i gdy uczniowie byli bardziej nieuważni niż zwykle, zmusił ich, jako ćwiczenie karne, do obliczenia sumy 100 liczb pierwszych: 1+2+3+...+100.Myśląc o tym, jak jego sztuczka pozostawiłaby jego uczniów z otwartymi ustami, zostaje przerwany przez Gaussa, który w błyskawiczny sposób mówi: "Wynik to 5050". Pozostaje tajemnicą, w jaki sposób Gaussowi udało się tak szybko osiągnąć sumę. W każdym razie Buttner musi poddać się ogromnemu talentowi młodego ucznia i z rozmachem, który mimo wszystko go odkupujeWbrew swoim uprzedzeniom polecił go księciu Brunszwiku, błagając go o zapewnienie wystarczających środków finansowych dla początkującego geniusza na ukończenie szkoły średniej i studiów uniwersyteckich.

Wysiłek księcia został znakomicie wynagrodzony kilka lat później. Po ukończeniu studiów (uzyskanych w 1799 r.) Gauss przedstawił słynną rozprawę, a mianowicie wykazał (być może jako pierwszy), że każde równanie algebraiczne ma co najmniej jeden pierwiastek, wynik znany jako "fundamentalne twierdzenie algebry".

W 1801 roku, w wieku 24 lat, zaprezentował swoją pracę "Disquisitiones Arithmeticae", która natychmiast stała się jednym z najważniejszych wkładów w teorię liczb i weroklasykiem w dziedzinie matematyki.

W tej pracy Gauss ponownie wprowadza kilka podstawowych pojęć: liczby zespolone (lub "urojone") i teorię kongruencji. Tekst zawiera również demonstrację prawa odwrotności kwadratowej; wynik, który Gauss uważał za tak ważny, że za życia przeprowadził kilka jego demonstracji.

Później ten błyskotliwy uczony z pasją i zainteresowaniem poświęcił się dziedzinie astronomii, w której również wniósł istotny wkład. Opracowując nową metodę określania orbit ciał niebieskich, udało mu się obliczyć pozycję asteroidy Ceres, odkrytej w 1801 r., co przyniosło mu stanowisko w Obserwatorium w Goettingen, którego został dyrektorem.kiedy zostanie dyrektorem.

Około 1820 roku zainteresował się jednak fizyką, a w szczególności zjawiskami rządzącymi elektromagnetyzmem. Odkrył coś, co później nazwano "prawem Gaussa", tj. wzór, który mówi wszystko, co trzeba wiedzieć o interakcji między dwoma statycznymi ładunkami elektrycznymi. Prawo to odkrywa, w skrócie, że działają one siłą, która zależy od ładunków i odległości, w jakiej się znajdują.znaleziono.

Można wymienić wiele innych fundamentalnych zasług Gaussa: w teorii prawdopodobieństwa (z tak zwaną "krzywą Gaussa"), w geometrii (geodezja, "twierdzenie o egregorach"), w innych badaniach.

Głęboko przekonany, że lepiej jest skupić się na jakości niż na ilości, Gauss za życia powstrzymywał się od rozpowszechniania niektórych swoich spostrzeżeń, ponieważ uważał je za zasadniczo niekompletne. Niektóre przykłady z jego notatników dotyczą zmiennych zespolonych, geometrii nieeuklidesowej, matematycznych podstaw fizyki i więcej.... Wszystkie te zagadnienia były podejmowane przez matematyków na przestrzeni wieków.kolejne.

Wreszcie, warto zauważyć, że matematyk wpadł również na pomysł zastosowania swojej pomysłowości w ekonomii, tym razem nie tylko w szlachetnych celach naukowych, ale także w uzasadnionych celach... osobistych. W rzeczywistości poświęcił się również uważnemu badaniu rynków finansowych, aż do zdobycia znacznej osobistej fortuny.

Zmarł w Getyndze 23 lutego 1855 r., nie wcześniej niż sumiennie wychowując innego matematycznego geniusza, Georga Bernharda Riemanna.