Biografia - Prawdziwie rżący koń

Kiedy słyszy się o "prującym koniu", instynktownie myśli się o wielkim Ferrari i jego długiej historii sukcesów w Formule 1. Była jednak inna epoka, w której ten sam prujący koń, choć z pewnymi drobnymi różnicami, cieszył się jeszcze większą popularnością i chwałą; mamy na myśli czasy asa sił powietrznych Francesco Baracca, który wybrał Formułę 1.To jego matka, po przedwczesnej śmierci Francesco, postanowiła dać Enzo Ferrariemu ten historyczny symbol.

Francesco Baracca urodził się w Lugo (Rawenna) 9 maja 1888 r. jako syn Enrico, zamożnego właściciela ziemskiego, i hrabiny Paoliny de Biancoli. Jego zamiłowanie do życia wojskowego doprowadziło go do uczęszczania do Akademii w Modenie, a w wieku 22 lat, w stopniu podporucznika, do wstąpienia do sił powietrznych, gdzie zaczęły się ujawniać jego umiejętności jako pilota. W 1915 r. podjął swoją pierwszą prawdziwą misję.W kwietniu następnego roku odniósł swój pierwszy sukces, zestrzeliwując samolot wroga i chwytając jego załogę. Było to pierwsze z długiej serii zwycięstw, które przyniosły mu awans na kapitana i sławę zaledwie dwa miesiące później: jego wyczyny były opisywane na całym świecie, a on sam zyskał epicką sławę.jest teraz "asem": to znaczy, że dołącza do wąskiego grona lotników, którzy zestrzelili co najmniej pięć samolotów wroga i staje się najważniejszym włoskim pilotem pierwszej wojny światowej.

W 1917 roku utworzono 91 Eskadrę, rodzaj specjalnego korpusu lotniczego, znanego również jako "Eskadra Asów", a Baracca mógł osobiście wybrać ludzi, którzy będą działać pod jego dowództwem: pilotów takich jak Fulco Ruffo di Calabria, Florentine Nardini, Gaetano Aliperta z Kampanii, Ferruccio Ranza, Franco Lucchini, Bortolo Costantini, Sycylijczyk D'Urso, GuidoKeller, Giovanni Sabelli, porucznik Enrico Perreri, by wymienić tylko kilku, przyczynili się do uczynienia misji 91. legendarnymi, nawet kosztem ich życia, jak w przypadku Sabellego i Perreriego.

Jednak to w "bitwie o przesilenie", stoczonej nad Piave w czerwcu 1918 roku, Eskadra Asów okazała się decydująca, ponieważ udało jej się zdobyć dominację na niebie i wylać swoją śmiercionośną siłę ognia na linie frontu wroga, zatrzymując jego natarcie.

19 czerwca 1918 roku, dokładnie w trakcie tych wojennych wydarzeń, Francesco Baracca rozbił swój samolot w płomieniach nad Montello, tracąc życie w wieku zaledwie 30 lat.

W swojej bardzo krótkiej karierze, która mimo wszystko przyniosła mu złoty medal, trzy srebrne medale i brązowy medal za męstwo wojskowe, a także różne pomniejsze nagrody, wziął udział w nie mniej niż 63 walkach powietrznych, wygrywając 34 pojedynki.

Ale "as asów" jest pamiętany przede wszystkim ze względu na swojego rycerskiego ducha: Baracca nigdy nie wściekał się na pokonanego przeciwnika i nie pochwalał tendencji do coraz bardziej niszczycielskiego i bezwzględnego uzbrojenia.

Jego szczerym wielbicielem był Gabriele D'Annunzio, który wychwalał czyny, ludzkie i wojskowe cechy Bohatera Lugo, wspominając go z nostalgią nawet po jego śmierci.

Na Montello, otoczona wysokimi cyprysami, znajduje się mała kaplica poświęcona pamięci Francesco Baracca, bohatera o ludzkiej twarzy, którego moralnym testamentem jest przesłanie pokoju.