بیوگرافی • Cantar of pains of heart

گایوس والریوس کاتولوس در سال 84 قبل از میلاد در ورونا در سیزالپین گول آن زمان به دنیا آمد. در یک خانواده بسیار مرفه به نظر می رسد که در ویلای خانوادگی باشکوه در سیرمیونه، در دریاچه گاردا، حتی جولیوس سزار بیش از یک بار مهمان بوده است.

کاتولوس آموزش جدی و سختگیرانه ای دریافت کرد و طبق عادت جوانان خانواده های خوب، در حدود سال 60 قبل از میلاد به رم نقل مکان کرد. برای تکمیل تحصیلاتش او در لحظه‌ای بسیار خاص به رم می‌رسد، زمانی که جمهوری قدیم اکنون در غروب آفتاب است و شهر تحت سلطه مبارزات سیاسی و فردگرایی فزاینده‌ای در حوزه‌های سیاسی، فرهنگی و ادبی است. او بخشی از یک حلقه ادبی، معروف به neoteroi یا poetae novi، که از شعر یونانی کالیماخوس الهام گرفته شده بود، شد و با مردان معتبری مانند Quinto Ortensio Ortalo و سخنور معروف Cornelio Nepote دوستی برقرار کرد.

اگرچه وقایع سیاسی آن دوره را دنبال می‌کرد، اما در آن‌ها شرکت فعال نداشت و برعکس ترجیح می‌داد در لذت‌های متعددی که شهر ارائه می‌کرد، تن دهد. در رم بود که او با زنی آشنا شد که عشق بزرگ او بود، اما عذاب او نیز بود: کلودیا، خواهر تریبون کلودیوس پولکرو و همسر مشاور منطقه سیسالپین، متلو سلر.

کاتولوس از عشق خود به کلودیا در اشعار خود می خواند که نام شاعرانه را به آن می دهد.از لزبیا ، برای مقایسه ضمنی با شاعره سافو (شعر زیبا را بخوانید هزار بوسه به من بده ). رابطه بین این دو بسیار دشوار است زیرا کلودیا، ده سال بزرگتر از او، زنی ظریف، ظریف و باهوش است، اما در عین حال بسیار آزاد است. در واقع او در عین دوست داشتن شاعر، از یک سری خیانت های دردناک تا جدایی نهایی به او رحم نمی کند.

تواریخ همچنین رابطه ای بین کاتولوس و مرد جوانی به نام جوونزیو را گزارش می دهد. این رفت و آمد شاید نتیجه زندگی نابسامانی شاعر در روم باشد. کاتولوس با خبر مرگ برادرش به زادگاهش ورونا بازگشت و حدود هفت ماه در آنجا ماند. اما خبر چندمین بار رابطه کلودیا که در همین حین به سلیو روفو مربوط می شود، او را وادار به بازگشت به رم می کند. سنگینی غیرقابل تحمل حسادت او را تا آنجا بی قرار کرد که دوباره رم را ترک کرد و در سال 57 در بیتینیا به دنبال پراتور کایوس ممیوس رفت.

کاتولوس همچنین برای بهبود وضعیت مالی خود به این سفر سفر کرد که به دلیل تمایل او به ولخرجی بسیار ناچیز بود. او در آسیا با بسیاری از روشنفکران شرق در تماس است و در بازگشت از این سفر است که بهترین شعرهای خود را می‌سازد.

کاتولوس در طول زندگی خود حدود صد و شانزده شعر در مجموع دو هزار و سیصد بیت سروده است که در یک اثر واحد منتشر شده است."لیبر"، تقدیم به کورنلیوس نپوس.

تصنیف ها بر اساس ترتیب غیر زمانی به سه بخش تقسیم می شوند: برای تقسیم بندی آنها معیاری بر اساس سبک آهنگسازی انتخاب شده توسط شاعر انتخاب شده است. بنابراین، اشعار به سه گروه بزرگ تقسیم می شوند: نوگا، از اشعار 1 تا 60، اشعار کوچک در مترهای مختلف با رواج هجایی ها. carmina docta، از اشعار 61 تا 68، متشکل از ترکیبات تعهد بیشتر، مانند اشعار و مرثیه. و سرانجام نقوش در دوبیتی های مرثیه، از اشعار 69 تا 116، بسیار شبیه به نوحه.

به جز در مورد carmina docta، تمام آهنگ‌های دیگر به عنوان تم اصلی خود عشق او به لزبیا/کلودیا را دارند. عشقی که به خاطر آن از مسائل پرمطالعه تر از ماهیت اجتماعی و سیاسی نیز چشم پوشی می کند. اما آنچه به عنوان یک خیانت و به عنوان یک عشق اساساً آزاد آغاز شد، با توجه به اینکه لزبیا قبلاً یک شوهر دارد، در شعر او به نوعی پیوند زناشویی تبدیل می شود. تنها پس از خیانت عشق شدت خود را از دست می دهد، حسادت نیز شدت خود را از دست می دهد، حتی اگر سرمایه ای از جذابیت برای زن باقی بماند.

مضمون عشق نیز با اشعاری با مضامین مختلف در هم آمیخته است، از جمله آنهایی که علیه رذایل و فضائل عمومی و به ویژه علیه افراد متوسط، کلاهبرداران، منافقان، اخلاق مداران، اشعار اختصاص یافته به موضوع دوستی و پیوندهای والدینی من هستمپیوند با خانواده، در واقع، عشق جایگزینی است که کاتولوس با آن تلاش می کند لزبیا را فراموش کند. در این میان شعر 101 تقدیم به برادر مرده نگون بخت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کاتولوس پس از بازگشت از سفر خود به شرق، به دنبال آرامش سیرمیونه خود است، جایی که به سال 56 پناه می برد. که او را تا زمان مرگ در ذهن و بدنش می بلعد. تاریخ دقیق مرگ او مشخص نیست، که باید در حدود سال 54 در رم رخ می داد، زمانی که کاتولوس فقط سی سال داشت.