بیوگرافی • مسابقات گاسکونی

ادی اروین، به گفته بسیاری از یکی از آخرین رانندگان «قدیمی» (یعنی کمی گولیارد و گاسکونی، بیشتر حواسش به لذت بردن از زندگی است تا وسواس موفقیت)، در 10 نوامبر 1965 در نیوتاوناردز، ایرلند شمالی به دنیا آمد. او 1.78 متر قد و 70 کیلوگرم وزن دارد.

ایروین بلافاصله به فرمول یک نرسید، اما ابتدا با دوچرخه‌های اندرو مسابقه داد (که اتفاقاً می‌خواهد دوباره با آن‌ها مسابقه دهد)، تا سپس اولین بازی خود را در 4 چرخ با یک موتور قدیمی انجام دهد. فرمول فورد 1.600 پدرش که در آن زمان در چند مسابقه به عنوان یک راننده آماتور شرکت کرده بود.

در سال 1984 ادی اولین مسابقه خود را در برندز هچ برد و در سال 1986 در مسابقات قهرمانی F. Ford 2000 نیز شرکت کرد. در ابتدا او تجارت خود را از طریق تجارت اتومبیل تأمین مالی می کرد، اما از سال 1987، او به عنوان راننده رسمی، هنوز در F. Ford، با Van Diemen تبدیل شد. او برنده عنوان RAC، ESSO و بالاتر از همه فستیوال F. Ford، نوعی قهرمانی جهان در این رده در یک دور می شود. در سال 1988 در مسابقات قهرمانی F.3 بریتانیا شرکت کرد و در سال 1989 به F.3000 رفت. در سال 1990 در مسابقات قهرمانی بین المللی F.3000 با اردن سوم شد، سپس به ژاپن مهاجرت کرد تا همیشه با F.3000 رقابت کند، اما همچنین با تویوتا در مسابقات استقامتی، در 24 ساعت لمانز نیز صف آرایی کرد.

او در مسابقات قهرمانی F.3000 ژاپن به موفقیت نزدیک شد و اولین بازی خود را در F.1 با جردن در1993 در سوزوکا، به پایان رساندن رتبه 6 و تبدیل شدن به قهرمان یک مشاجره معروف با سنا (به دلیل دو بار جدا شدن، کاهش سرعت مسابقه او). در سال 1994 او در F.1 با اردن مسابقه داد، اما در دومین GP برزیل باعث تصادف چندگانه شد و برای سه مسابقه محروم شد: این یکی از موارد نادری بود که در آن چنین اقدامی علیه راننده‌ای انجام شد که باعث شد تصادف. باید گفت قبلا (اما الان بعداً هم میتوان گفت) برای تصادفات بدتر هیچ اقدامی صورت نگرفت...

یک سال دیگر با اردن در پایان سال 1995 امضای فراری پس از سه فصل حضور در فراری، زندگی در سایه شوماخر، نقطه عطف در سال 1999 اتفاق افتاد: پس از تصادف شوماخر در سیلورستون، او خود را به عنوان اولین راننده فراری یافت که با او مجبور به کسب عنوان قهرمانی بود. راننده ایرلندی برای مدت طولانی مردم فراری را رویاپردازی کرد، اما با مبارزه تا آخرین مسابقه با هاکینن، تنها با یک امتیاز قهرمانی جهان را با فنلاندی از دست داد و به این ترتیب رویاهای شکوه بسیاری از طرفداران اسب قرمز را شکست.

او که دارای شخصیتی باز و معمولی است، برخلاف همرزمانش به دلیل همدردی و شوخ طبعی بسیار مورد علاقه است. با این حال، شخصیت نسبتاً تندخو و روش‌های صریح او به خوبی توسط برخی از شخصیت‌های برجسته در داخل گودال دیده نشد.فراری، به ویژه توسط ژان تود، و این منجر به جدایی اجتناب ناپذیر او از تیم مارانلو شد.

او دو فصل برای جگوار مسابقه می‌دهد، تیمی که هنوز به دنبال تعادل مناسب است، و فقط در موارد معدودی ماشین به او اجازه داده است ارزش واقعی خود را نشان دهد. در مجموع، او در 110 مسابقه GP (64 با فراری، 25 با جگوار و 21 با اردن)، برنده چهار مسابقه (استرالیا، اتریش، آلمان و مالزی، همه در سال 1999) شد و بیست و پنج بار به سکو رسید.