0 huandamana tangu utotoni. Anasikiliza nyimbo zinazopigwa kwenye gramafoni ambazo wazazi wake walipokea kama zawadi ya harusi, lakini pia zile zinazochezwa redioni, kuanzia Charles Trenet (ambaye atamuona kuwa mwalimu wake pekee wa kweli) hadi Ray Ventura, kutoka Tino Rossi. kwa Johnny Hess kwa wengine. Wanafamilia yake wanapenda muziki: baba yake Jean Louis, ambaye kitaaluma ni fundi matofali lakini anajifafanua kuwa "mwanafikra huru", na mama yake Elvira Dragosa (asili kutoka Marsico Nuovo, mji mdogo huko Basilicata katika jimbo la Potenza) , Mkatoliki mwenye bidii, ambaye huvuma nyimbo za nchi yake, na kujifunza upesi zile anazopata kusikia.

Mwimbaji wa baadaye atakosa subira na mfumo wa shule hivi karibuni: hata hivyo, ni darasani haswa ambapo ana mkutano wa kimsingi kwa maisha yake kama msanii. Alphonse Bonnafè, mwalimu Mfaransa, alipitisha shauku yake ya ushairi kwa kumtia moyo kuandika.

Baada ya kuhukumiwa kifungo cha siku kumi na tano gerezani kwa majaribio ya wizi uliofanyika katika Chuo cha Paul Valery huko Sète, Georges Brassens aamua kukatiza.kazi yake ya shule na kuhamia Paris, ambako alikaribishwa na shangazi wa Italia, Antonietta. Hapa, akiwa na umri wa miaka kumi na minane, alianza kufanya kazi mbalimbali (pamoja na kufagia kwa bomba la moshi) hadi akaajiriwa kama mfanyakazi katika Renault.

Anajitolea kwa kujitolea zaidi kwa mapenzi yake ya kweli: ushairi na muziki, akitembelea "pishi" za Parisiani, ambapo anapumua mazingira ya udhanaishi wa wakati huo, na kuruhusu vipande vyake vya kwanza visikike. Jifunze kucheza piano.

Mnamo 1942 alichapisha mikusanyo miwili ya mashairi: "Des coups dépées dans l'eau'" (Mashimo ya maji) na "A la venvole" (Nyepesi). Mada za vitabu ni zile zile anazozishughulikia katika nyimbo: haki, dini, maadili, zilizofasiriwa kwa njia isiyo ya heshima na ya uchochezi.

Mnamo 1943 alilazimishwa na Huduma ya Lazima ya Kazi (STO, iliyoanzishwa katika Ufaransa iliyokaliwa na Nazi kuchukua nafasi ya utumishi wa kijeshi) kwenda Ujerumani. Hapa, kwa mwaka mmoja, alifanya kazi huko Basdorf, karibu na Berlin, katika kambi ya kazi ngumu. Wakati wa uzoefu huu alikutana na André Larue, mwandishi wa wasifu wake wa baadaye, na Pierre Onteniente, ambaye angekuwa katibu wake. Anaandika nyimbo na kuanza riwaya yake ya kwanza, lakini juu ya yote ana ndoto ya uhuru: kwa hiyo, anapofanikiwa kupata kibali, anarudi Ufaransa na harudi kambini.

Inatafutwa na mamlaka, inapangishwa na Jeanne Le Bonniec, mwanamke mahiriukarimu, ambayo Brassens atajitolea "Jeanne" na "Chanson pour l'Auvergnat" (Wimbo wa Auvergne).

Angalia pia: Dario Vergassola, wasifu

Mwaka 1945 alinunua gitaa lake la kwanza; mwaka uliofuata alijiunga na Shirikisho la Anarchist na kuanza kushirikiana, chini ya majina mbalimbali ya bandia, katika gazeti la "Le Libertaire". Mnamo 1947 alikutana na Joha Heyman (jina la utani "Püppchen"), ambaye angebaki kuwa mwandamani wake wa maisha yote, na ambaye Brassens angeweka wakfu kwake maarufu "La non-demande en mariage" (Wasiohitaji kuolewa).

Anaandika riwaya ya kutisha ("La tour des miracles", Mnara wa miujiza) na zaidi ya yote anajitolea kwa nyimbo, akihimizwa na Jacques Grello. Mnamo Machi 6, 1952 Patachou, mwimbaji maarufu, anahudhuria onyesho la Brassens katika kilabu cha Parisian. Anaamua kujumuisha baadhi ya nyimbo zake katika repertoire yake na kumshawishi mwimbaji anayesitasita kufungua maonyesho yake. Shukrani pia kwa maslahi ya Jacques Canetti, mojawapo ya impresarios kubwa zaidi ya wakati huo, mnamo Machi 9 Brassens inachukua hatua ya "Trois Baudets". Watazamaji wamebaki vinywa wazi mbele ya msanii huyu ambaye hafanyi chochote ili kuonekana nyota na anaonekana kuwa na aibu, aibu na mbaya, hadi sasa na tofauti na kila kitu ambacho wimbo wa kipindi hicho unapendekeza.

Maandiko yake mwenyewe yanatia kashfa, yanaposimulia hadithi za wezi wadogo, walaghai wadogo na makahaba, bila kuwa na maneno ya kejeli au ya kujirudiarudia (kama badala yake sehemu kubwa yaya ile inayoitwa "wimbo wa uhalisia", ambayo ni, ile ya asili ya kijamii, pia iliyowekwa katika vichochoro visivyo na heshima vya mji mkuu wa Ufaransa, wa mtindo wakati huo). Baadhi yao ni tafsiri kutoka kwa washairi wakubwa kama Villon. Watazamaji wengi huinuka na kutoka nje; wengine, wakishangazwa na riwaya hii kabisa, wamsikilize. Hadithi ya Brassens huanza, mafanikio ambayo hayatawahi kumwacha kutoka wakati huo na kuendelea.

Shukrani kwake, ukumbi wa michezo wa "Bobino" (ambao umekuwa moja ya jukwaa analopenda tangu 1953) umebadilishwa kuwa hekalu halisi la nyimbo.

Mnamo 1954 Chuo cha "Charles Cros" kilimtunuku Brassens "Disco Grand Prix" kwa LP yake ya kwanza: nyimbo zake zilikusanywa kwa muda kwenye diski 12.

Angalia pia: Wasifu wa Jerry Lewis

Miaka mitatu baadaye msanii huyo alijitokeza kwa mara ya kwanza na pekee katika sinema: alicheza mwenyewe katika filamu ya René Clair "Porte de Lilas".

Mnamo 1976-1977 alitumbuiza mfululizo kwa muda wa miezi mitano. Ni mfululizo wake wa mwisho wa matamasha: akiugua saratani ya matumbo, alikufa mnamo Oktoba 29, 1981 huko Saint Gély du Fesc, akiacha pengo lisiloweza kujazwa katika tamaduni, iliyotafsiriwa vizuri na maneno haya ya Yves Montand: " Georges Brassens alitengeneza. mzaha. Aliendelea na safari. Wengine wanasema amekufa. Amekufa? Lakini kufa maana yake nini? Kana kwamba Brassens, Prevert, Brel wanaweza kufa! ".

Urithi uliobaki ni mzurina msanii kutoka Sète. Miongoni mwa waimbaji-watunzi wa nyimbo ambao wamevutiwa zaidi na muziki wa Brassens tunamkumbuka Fabrizio De André (ambaye amekuwa akimchukulia kama mwalimu wake bora, na ametafsiri na kuimba baadhi ya nyimbo zake nzuri zaidi: "Harusi march", "Il gorilla". ", "Mapenzi", "Katika maji ya chemchemi safi", "Le wapita njia", "Kufa kwa mawazo" na "Delitto di paese") na Nanni Svampa, ambaye pamoja na Mario Mascioli alihariri tafsiri halisi katika Kiitaliano cha nyimbo zake, hata hivyo mara nyingi alizipendekeza, wakati wa maonyesho yake na kwenye rekodi fulani, katika lahaja ya Milanese.