بیوگرافی • قدرت اندیشه

جیانی واتیمو در 4 ژانویه 1936 در تورین، شهری که در آن تحصیل کرد و در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد، به دنیا آمد. او مدرک کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه هایدلبرگ با H. G. Gadamer و K. Loewith به پایان رساند. از سال 1964 در دانشگاه تورین تدریس می‌کند، جایی که او همچنین رئیس دانشکده ادبیات و فلسفه بود.

او به عنوان استاد مدعو در برخی از دانشگاه های آمریکا (ییل، لس آنجلس، دانشگاه نیویورک، دانشگاه ایالتی نیویورک) تدریس کرده و سمینارها و کنفرانس هایی را در دانشگاه های بزرگ دنیا برگزار کرده است.

در دهه 1950 او در برنامه های فرهنگی رای کار کرد. او عضو کمیته های علمی مجلات مختلف ایتالیایی و خارجی است و به عنوان ستون نویس برای روزنامه La Stampa و روزنامه های مختلف ایتالیایی و خارجی همکاری می کند. او عضو متناظر آکادمی علوم تورین است. مدرک افتخاری از دانشگاه لاپلاتا (آرژانتین، 1996). مدرک افتخاری از دانشگاه پالرمو (آرژانتین، 1998). افسر بزرگ لیاقت جمهوری ایتالیا (1997). او در حال حاضر معاون آکادمی لاتینیت است. واتیمو در آثار خود تفسیری از هستی شناسی هرمنوتیکی معاصر ارائه کرده است که پیوند مثبت آن با نیهیلیسم را برجسته می کند، که به عنوان تضعیف مقولات هستی شناختی ارائه شده توسط متافیزیک و مورد انتقاد نیچه و دیگران درک می شود.هایدگر. چنین تضعیف وجودی، راهنمای درک ویژگی‌های وجودی انسان در اواخر دنیای مدرن است، و (در اشکال سکولاریزاسیون، گذار به رژیم‌های سیاسی دموکراتیک، کثرت‌گرایی و تساهل) همچنین نشان‌دهنده رشته مشترک هر احتمالی است. آزادی. او با وفادار ماندن به الهامات دینی-سیاسی اصیل خود، همواره فلسفه ای را پرورش داده است که به مشکلات جامعه توجه دارد.

"اندیشه ضعیف" که در بسیاری از کشورها آن را شناخته شده است، فلسفه ای است که تاریخ رهایی بشر را کاهش تدریجی خشونت و جزم گرایی می داند و به نفع غلبه بر آن دسته بندی های اجتماعی است که ناشی می شود. از آنها. با جدیدترین «Credere di crede» (گارزانتی، میلان 1996) او همچنین برای اندیشه خود صلاحیت فلسفه اصیل مسیحی را برای پست مدرنیته ادعا کرد. تأملی که در آخرین نشریات مانند «گفت و گو با نیچه. مقالات 1961-2000» (گارزانتی، میلان 2001)، «حرفه و مسئولیت فیلسوف» (Il Melangolo، جنوا 2000) و «پس از مسیحیت. برای یک غیر مسیحیت مذهبی " (گارزانتی، میلان 2002).

با اراده مبارزه با دگماتیسم هایی که به خشونت، ترس و بی عدالتی اجتماعی دامن می زنند، ابتدا در حزب رادیکال، سپس در اتحاد برای تورین و در سیاست درگیر شد.کمپین انتخاباتی اولیوو، که او یکی از حامیان سرسخت آن است، امروز در دموکرات های چپ محلی را می شناسد که در آن نبردهای خود را به عنوان معاون اروپایی انجام دهد. وی در حال حاضر به عنوان مهمان دائمی در هیئت ملی هماهنگی همجنس گرایان دی اس (CODS) شرکت می کند.

در پارلمان اروپا، او در کار کمیته ها به عنوان:

عضو کامل کمیته فرهنگ، جوانان، آموزش، رسانه و ورزش شرکت می کند. عضو علی البدل کمیته حقوق و آزادی های شهروندی، عدالت و امور داخلی؛ عضو هیئت بین المجالس اتحادیه اروپا و آفریقای جنوبی.

او همچنین فعالیت‌های پارلمانی دیگری را در سازمان سقراط، فرهنگ 2000 و سازش‌های جوانان و در کمیسیون - ریاست پرتغال - گروه بین نهادی پارلمان اروپا در مورد سیاست مواد مخدر در اروپا انجام داده است که در حال حاضر برای تعریف یک برنامه عمل برای اتحادیه اروپا برای سال های 2000-2004. وی به عنوان عضوی از کمیسیون موقت سامانه شنود ماهواره ای به نام «ایشلون» شرکت کرد. او به عنوان ستون نویس در: La Stampa، L'Espresso، El Pais و در Clarin در بوئنوس آیرس همکاری می کند.