Biografie - Het torenspel

Aan hem danken we het ontwerp van een van de absolute wereldwonderen en de doorslaggevende steun voor de bouw van een van de onvergankelijke symbolen van democratie en vrijheid. We hebben het over respectievelijk de Eiffeltoren en het Vrijheidsbeeld, die beide zijn voortgekomen uit en gerealiseerd door het geniale brein van de Franse ingenieur met de naam Alexandre-Gustave Eiffel. Geboren inDijon op 15 december 1832 begon zijn activiteit eerst bij verschillende bouwbedrijven en later voor zichzelf als raadgevend ingenieur.

Tegen het midden van de eeuw begon hij te werken aan ijzerconstructies in verband met de problemen die de aanleg van de nieuwe spoorwegen met zich meebracht. Vanaf 1858 leidde hij de bouwplaatsen van het bedrijf in Bordeaux en bouwde hij het viaduct over de Garonne in Levallois-Perret. In 1867 richtte hij zijn eigen bedrijf op voor de constructie van gewalst staal en werd al snel een internationaal bekende technicus.bij het gebruik van dit materiaal.

Hij omringde zich met bekwame medewerkers en begon te experimenteren met het gebruik van 'tralieliggers' en nam als technisch medewerker deel aan de bouw van de ronde galerij voor de Parijse tentoonstelling van 1867.

In 1876 bouwde hij samen met Boileau het eerste gebouw van ijzer en glas in Parijs, het 'Magazin au Bon Marché' in de rue de Sèvres, en het jaar daarop de eerste van zijn grote ijzeren bruggen: de Maria Pia-brug over de Duero in Porto.

Voor de tentoonstelling van 1878 maakte hij de vestibules en de ingang aan de Seine-kant van het hoofdgebouw.

In de periode 1880-1884 ontwierp en bouwde hij het viaduct 'Garabit op Truier', een buitengewoon opgevat werk dat al zijn visionaire mogelijkheden liet zien. En het was op de Exposition van 1889 dat Eiffel zijn visionaire geest volledig de vrije loop liet door de beroemde Parijse toren te bouwen die nog steeds zijn naam draagt, een complete uitdrukking van een technische benadering gericht op het bereiken vanTegelijkertijd hoge flexibiliteit en sterkte met een minimaal gewicht.

De aanzienlijke omvang van de toren, naast zijn structurele kwaliteiten en zijn opname in het stedelijke landschap, wekte onmiddellijke en tegenstrijdige oordelen op van de architectonische cultuur van die periode en beïnvloedde ongetwijfeld veel latere ontwerptechnieken.

De afmetingen zijn kolossaal en vormen echt een van de grootste technische uitdagingen ooit.

Hij is 307 meter hoog (maar met de antenne erbij is dat meer dan 320) en weegt nu 11.000 ton (oorspronkelijk 7.500 ton) na een consolidatie-restauratie; hij is gebouwd met 16.000 stalen balken en rust op vier enorme steunpylonen. Ondanks zijn imposante omvang oefent de toren een druk uit op de grond van slechts 4 kg per vierkante centimeter, minder dan die van een man die op een stoel zit.

Sinds 1985 is de Eiffeltoren ook uitgerust met prachtige verlichting, gemaakt met natriumlampen, die ertoe bijdraagt dat die blik op Parijs een landschap van zeldzame schoonheid wordt.

De realisatie van het Vrijheidsbeeld daarentegen kende een complexere dracht die uit verschillende rivieren bestond, te beginnen met de verantwoordelijkheden voor het ontwerp. Het idee voor een feestelijk standbeeld ontstond in 1865, als een monument dat de Frans-Amerikaanse vriendschap symboliseerde.

De Franse beeldhouwer Frederic August Bartholdi was verantwoordelijk voor het ontwerp, terwijl Gustave Eiffel zelf werd ingeschakeld om de binnensteunen en kozijnen te ontwerpen.

Na de moeizame bouw op 4 juli 1884 hield de Frans-Amerikaanse Unie een ceremonie voor de onthulling van het monument. Daarna werd het beeld ontmanteld, de stukken verpakt en over zee naar de Verenigde Staten gestuurd, waar het op 19 juni 1885 aankwam op Liberty Island.

Na 1900 werkte Eiffel aan aerodynamica en rondde zijn onderzoek af met de bouw van de eerste 'windtunnel'.

Gustave Eiffel stierf in zijn geliefde Parijs op 28 december 1923.