Βιογραφία - Αποκαλύψεις του Πνεύματος

Ο Μωάμεθ γεννήθηκε στη Μέκκα σε μια απροσδιόριστη ημέρα (σύμφωνα με διάφορες παραδοσιακές πηγές, η ημέρα πρέπει να είναι 20 Απριλίου ή 26 Απριλίου) το έτος 570 (και πάλι, το έτος δεν μπορεί να δοθεί με ακρίβεια, αλλά έχει καθοριστεί συμβατικά). Ανήκε στη φυλή των Μπανου Χασίμ, εμπόρων από τη χερσόνησο της Χιτζάζ, στην Αραβία, μέλος της φυλής Μπανου Κουράις,Ο Μωάμεθ είναι ο μοναχογιός της Αμίνας μπιντ Ουάχμπ και του Αμπντ Αλλάχ μπιντ Αμπντ αλ-Μουταλίμπ ιμπν Χασίμ. Η μητέρα του Αμίνα είναι κόρη του σαγίντ της ομάδας Μπανου Ζούχρα, μιας άλλης φυλής που ανήκε στους Μπανου Κουράις.

Ο Μωάμεθ έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία τόσο από τον πατέρα του, ο οποίος είχε πεθάνει σε ένα επαγγελματικό ταξίδι που τον πήγε στη Γάζα της Παλαιστίνης, όσο και από τη μητέρα του, η οποία είχε δώσει το μικρό της γιο στη Χαλιμά μτ. Αμπί Ντουαϊμπ. Ο μικρός Μωάμεθ, λοιπόν, μεγάλωσε με την προστασία δύο κηδεμόνων: του Αμπντ αλ-Μουταλίμπ ιμπν Χασίμ, του παππού του από την πατρική πλευρά, και του Αμπού Ταλίμπ, του θείου του από την πατρική πλευρά, χάρη στον οποίο είχε την ευκαιρία στη Μέκκα νανα έρθει σε επαφή από νεαρή ηλικία με τους Χανίφ, μια μονοθεϊστική ομάδα που δεν αναφέρεται σε καμία αποκεκαλυμμένη θρησκεία.

Ταξιδεύοντας με τον θείο του στην Υεμένη και τη Συρία, ο Μωάμεθ γνώρισε επίσης τις χριστιανικές και εβραϊκές κοινότητες. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια συνάντησε τον Μπαχίρα, έναν χριστιανό μοναχό από τη Συρία, ο οποίος αναγνώρισε το σημάδι του προφητικού χαρίσματος του μέλλοντος σε μια ελιά ανάμεσα στους ώμους του. Ως παιδί, ωστόσο, ο Μωάμεθ είχε επίσης τη φροντίδα της συζύγου του θείου του, Φατίμα μπιντ Ασαντ, και της Ουμ Αϊμάν Μπαράκα,σκλάβος της αιθιοπικής καταγωγής μητέρας του, η οποία μένει μαζί του μέχρι να ευνοήσει τον γάμο της με έναν άνδρα από τη Μεδίνα.

Σύμφωνα με την ισλαμική παράδοση, ο Μωάμεθ ανέκαθεν έτρεφε μια βαθιά αγάπη για την Ουμ Αϊμάν (μέλος του Οικιακού Λαού και μητέρα του Οσάμα ιμπν Ζαΐντ), που του είναι ευγνώμων, καθώς ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που πίστεψαν και έδωσαν πίστη στο κορανικό μήνυμα που διαδίδει. Ο Μωάμεθ, όμως, έχει επίσης μεγάλη αδυναμία στη θεία του Φάτιμα, η οποία εκτιμάται ιδιαίτεραγια τη γλυκιά ιδιοσυγκρασία της, ότι προσευχόταν σε αυτήν σε αρκετές περιπτώσεις μετά το θάνατό της και ότι την τιμούσαν με πολλούς τρόπους (μία από τις κόρες του Μωάμεθ πήρε το όνομά της).

Μεγαλώνοντας, ο Μωάμεθ είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει πολύ, επίσης χάρη στην εμπορική δραστηριότητα της οικογένειας και την εργασία που έκανε για τη χήρα Khadjia bt. Khuwaylid, και έτσι διεύρυνε τις γνώσεις του, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε θρησκευτικό επίπεδο, πολύ ευρέως. Το 595, ο Μωάμεθ παντρεύτηκε την Khadjia bint Khuwaylid: μετά από αυτό, άρχισε να αφιερώνεται συνεχώςστους προβληματισμούς του πνεύματος. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε ακράδαντα στην Αποκάλυψη που έφερε ο Μωάμεθ. Μάλιστα, από το 610 και μετά, άρχισε να κηρύττει μια θρησκεία μονοθεϊστικού τύπου, ισχυριζόμενος ότι ενεργεί βάσει μιας Αποκάλυψης. Η θρησκεία αυτή βασίζεται στη λατρεία του Θεού, αδιαίρετου και μοναδικού.

Εκείνη την εποχή στην Αραβία, η έννοια του μονοθεϊσμού είναι αρκετά διαδεδομένη και η λέξη Θεός μεταφράζεται ως Αλλάχ. Ωστόσο, οι κάτοικοι της Μέκκας και της υπόλοιπης χερσονήσου της Αραβίας είναι ως επί το πλείστον πολυθεϊστές - με εξαίρεση λίγους Ζωροαστρίτες, λίγους Χριστιανούς και έναν αρκετά σημαντικό αριθμό Εβραίων - και ως εκ τούτου λατρεύουν πολυάριθμα είδωλα. Πρόκειται για θεούς που λατρεύονται κατά τη διάρκεια εορτών καιπροσκυνήματα, το σημαντικότερο από τα οποία είναι το χατζί, το παναραβικό προσκύνημα που πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του σεληνιακού μήνα Dhu l-Hijia.

Ο Μωάμεθ, όμως, άρχισε να αποσύρεται στο όρος Χίρα, σε μια σπηλιά όχι μακριά από τη Μέκκα, όπου διαλογιζόταν για ώρες ολόκληρες. Η παράδοση λέει ότι, κατά τη διάρκεια ενός από αυτούς τους διαλογισμούς, το έτος 610, κατά τη διάρκεια του μήνα Ραμαζάνι, ο Μωάμεθ δέχτηκε μια εμφάνιση του αρχάγγελου Γαβριήλ, ο οποίος τον έπεισε να γίνει ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ. Ο Μωάμεθ εντυπωσιάστηκε και συγκλονίστηκε από μια τέτοια εμπειρία και πίστεψε ότιέχοντας τρελαθεί: ταραγμένος από μάλλον βίαιες δονήσεις, πέφτει φοβισμένος στο έδαφος.

Αυτή είναι η πρώτη θεοπαθητική εμπειρία του Μωάμεθ, καθώς αρχίζει να ακούει τα δέντρα και τους βράχους να του μιλάνε. Όλο και πιο τρομοκρατημένος, φεύγει από τη σπηλιά, πανικόβλητος πλέον, προς το σπίτι του- τότε, γυρνώντας, παρατηρεί τον Γαβριήλ, ο οποίος κυριαρχεί πάνω του και του οποίου τα τεράστια φτερά καλύπτουν πλήρως τον ορίζοντα: ο Γαβριήλ, σε εκείνο το σημείο, του επιβεβαιώνει ότι ο Θεός τον επέλεξε για να γίνει οΟ Μωάμεθ δείχνει αρχικά μεγάλη δυσκολία να δεχτεί αυτή την τοποθέτηση: χάρη στην πίστη της γυναίκας του πείθεται ότι αυτό που νομίζει ότι είδε συνέβη πραγματικά. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει επίσης ο Ουαράκα ιμπν Ναουφάλ, ξάδελφος της γυναίκας του, ένας Άραβας μονοθεϊστής που πείθει τον Μωάμεθ. Ο Γαβριήλ επιστρέφει συχνά για να μιλήσει στον Μωάμεθ,αρχίζει να κηρύττει την Αποκάλυψη που του εμφύσησε ο Αρχάγγελος.

Για πολλά χρόνια, ωστόσο, μόνο λίγοι από τους συμπολίτες του Μωάμεθ κατάφεραν να προσηλυτίσουν: ανάμεσά τους ήταν ο Αμπού Μπακρ, ο σύγχρονος και στενός του φίλος (που αργότερα θα γινόταν ο διάδοχός του ως ηγέτης της ισλαμικής κοινότητας και χαλίφης), και μια μικρή ομάδα ανθρώπων που σύντομα θα γίνονταν συνεργάτες του: οι Δέκα Ευλογημένοι. Η Αποκάλυψη αποδεικνύει την αλήθεια των όσων γράφονται στο Ευαγγέλιο,ότι κανείς δεν μπορεί να είναι προφήτης στη χώρα του.

Το 619, ο Μωάμεθ έπρεπε να θρηνήσει το θάνατο του Αμπού Ταλίμπ, του θείου που του παρείχε προστασία και αγάπη για τόσο καιρό, παρόλο που δεν είχε ασπαστεί τη θρησκεία του- την ίδια χρονιά πέθανε και η γυναίκα του, η Χαντζία: μετά το θάνατό της, ο Μωάμεθ παντρεύτηκε ξανά την Αίσνα μτ. Αμπί Μπακρ, κόρη του Αμπού Μπακρ. Στο μεταξύ, έπρεπε να αντιμετωπίσει την εχθρότητα τωνπολίτες της Μέκκας, οι οποίοι εφαρμόζουν μποϊκοτάζ εναντίον του και των οπαδών του, αποφεύγοντας κάθε είδους επιχειρηματική σχέση μαζί τους.

Μαζί με τους πιστούς του, που αριθμούσαν πλέον περίπου εβδομήντα, ο Μωάμεθ μετακόμισε το 622 στη Γιαθρίμπ, σε απόσταση μεγαλύτερη των τριακοσίων χιλιομέτρων από τη Μέκκα: η πόλη θα πάρει αργότερα το όνομα Madinat al-Nabi, δηλαδή "Πόλη του Προφήτη", ενώ το 622 θα θεωρηθεί το έτος της μετανάστευσης ή "Πόλη του Προφήτη". Hegira Υπό το χαλιφάτο του Ομάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ, το 622 θα μετατραπεί έτσι στο πρώτο έτος του ισλαμικού ημερολογίου.

Από τη σκοπιά του θρησκευτικού κηρύγματος, ο Μωάμεθ θεωρεί αρχικά τον εαυτό του προφήτη κατά το πρότυπο της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν αναγνωρίζεται, ωστόσο, ως τέτοιος από την εβραϊκή κοινότητα της Μεδίνας. Το κήρυγμα του Μωάμεθ στη Μεδίνα διαρκεί οκτώ χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων διατυπώνεται και το Καταστατικό ή η Διαθήκη, η λεγόμενη Σαχίφα, η οποία γίνεται αποδεκτή από όλους και επιτρέπει τηνγέννηση της πρώτης κοινότητας πιστών, της Ούμμα.

Μαζί με τους οπαδούς του, ο Μωάμεθ εξαπέλυσε στη συνέχεια διάφορες επιθέσεις εναντίον των Μεκκανών και των καραβανιών τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη στο Badr και την ήττα στο Uhud, ενώ ακολούθησε η τελική επιτυχία στη Μεδίνα, η λεγόμενη μάχη της τάφρου. Στο τέλος αυτής της μάχης, η οποία διεξήχθη εναντίον των πολυθεϊστικών φυλών της Μέκκας, όλοι οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τη Μεδίνα, κατηγορούμενοι ότι είχανπαραβίασαν την Umma και πρόδωσαν το ισλαμικό στοιχείο. Ο Μωάμεθ εξόρισε σταδιακά τους Banu Qaynuga και τη φυλή Banu Nadir, ενώ επτακόσιοι Εβραίοι της ομάδας Banu Qurayza αποκεφαλίστηκαν μετά τη μάχη του Moat.

Έχοντας αποκτήσει μια θέση κυριαρχίας, ο Μωάμεθ αποφάσισε το 630 ότι είχε έρθει η ώρα να προσπαθήσει να κατακτήσει τη Μέκκα. Αφού κέρδισε μια μάχη εναντίον των Banu Hawazin στο Hunayn, προσέγγισε τη Μέκκα κατακτώντας οάσεις και χωριά όπως το Fadak, το Tabuk και το Khaybar, τα οποία ήταν απαραίτητα για να αποκτήσει ένα στρατηγικό και οικονομικό πλεονέκτημα σημαντικής αξίας.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Μωάμεθ επανέλαβε το Κοράνι στο σύνολό του δύο φορές, επιτρέποντας σε αρκετούς μουσουλμάνους να το θυμούνται: ήταν, ωστόσο, μόνο ο Οθμάν β. Αφάν, ο τρίτος χαλίφης, που το κατέγραψε.

Το 632, πέθανε στο τέλος του λεγόμενου "Αποχαιρετιστήριου Προσκυνήματος" ή "Μεγάλου Προσκυνήματος". Ο Μωάμεθ, ο οποίος αφήνει πίσω του μια κόρη, τη Φατίμα, και εννέα συζύγους, δεν αναφέρει ρητά ποιος θα είναι ο διάδοχός του στην ηγεσία της Ούμμα. Όσον αφορά τις συζύγους, πρέπει να σημειωθεί ότι το Ισλάμ δεν επιτρέπει περισσότερες από τέσσερις συζύγους: ωστόσο, ο Μωάμεθ είχε τηνδυνατότητα να μην τηρήσει αυτό το όριο ακριβώς λόγω της θείας αποκάλυψης. Από την άλλη πλευρά, αρκετοί γάμοι ήταν απλώς η συνέπεια μιας πολιτικής συμμαχίας ή του προσηλυτισμού μιας ορισμένης ομάδας. Εκτός από τις συζύγους του, είχε δεκαέξι παλλακίδες.

Κατά τον Μεσαίωνα, ο Μωάμεθ θεωρούνταν από τη Δύση απλώς ένας χριστιανός αιρετικός, ανεξάρτητα από την ποικιλομορφία της πίστης του: αρκεί να πούμε ότι ο Δάντης Αλιγκιέρι, επηρεασμένος και από τον Μπρουνέτο Λατίνι, τον αναφέρει μεταξύ των σπορέων σκανδάλων και σχίσματος στο Canto XXVIII της Κόλασης της Θείας Κωμωδίας.

Προφήτης και ιδρυτής του Ισλάμ, ο Μωάμεθ εξακολουθεί να θεωρείται από τους ανθρώπους της μουσουλμανικής πίστης ως η σφραγίδα της προφητείας και αγγελιοφόρος του Αλλάχ, ο τελευταίος από μια σειρά προφητών που ήταν επιφορτισμένος με τη διάδοση του θείου λόγου στους Άραβες.