بیوگرافی • استاد دوگانه

فروچیو آمندولا که در 22 ژوئیه 1930 در تورین به دنیا آمد اما با فرزندخواندگی رومی، مشهورترین و مشهورترین صداپیشه سینمای ایتالیا بود. او صدای بی نظیر خود را به غول های هالیوود مانند رابرت دنیرو، آل پاچینو، داستین هافمن و سیلوستر استالونه و همچنین بیل کازبی در مجموعه تلویزیونی «رابینسون ها» و ایتالیایی ها مائوریزیو آرنا و توماس میلیان وام داده است.

فروچیو آمندولا، پسر هنر و با مادربزرگ خود معلم دیکشنری، در سن پنج سالگی، زمانی که صدای خود را به فرزند "رم، شهر باز" داد، شروع به رفت و آمد در استودیوهای دوبله کرد. واقعاً این مادربزرگش بود که جوک های پشت صحنه را به او یاد داد.

او یک رگه هنری بود که از خانواده به ارث رسیده بود. سنت دوبله هنوز وجود نداشت و والدین بیشتر چهره های سرگرمی "سنتی" بودند: پدرش کارگردان فیلم پیترو بود، در حالی که پدربزرگ و مادربزرگ سال ها تجربه تئاتری را پشت سر داشتند.

فروچیو آمندولا با بزرگ شدن عشق خود را به هنر حفظ کرد و خود را وقف تئاتر کرد، جایی که در کنار والتر کیاری ظاهر شد، و مهمتر از همه به سینما، نه تنها به عنوان دوبلور. او در تعداد زیادی از فیلم‌های کم‌هزینه، به‌ویژه فیلم‌های موسوم به «موسیقی‌کارلی» شرکت کرده است، جایی که در کنار خواننده‌ای که در حال انجام وظیفه بود، عموماً در نقش یک دوست صمیمی ظاهر شد.

در سال 1959 آمندولا داردمهم ترین نقش خود، سرباز دی کونچینی را در «جنگ بزرگ» ماریو مونیچلی تفسیر کرد. از دیگر فیلم‌های تفسیر شده، می‌توان به «La gang of the hole»، «ملوان‌ها روی عرشه»، «سفر عروسی ایتالیایی» و «چه کسی می‌داند... همه این‌ها برای من اتفاق می‌افتند» اشاره کرد. فروچیو آمندولا علیرغم فعالیت طولانی در سینما (به غیر از تجربه‌اش با روبرتو روسلینی در سنین پایین، اولین نقش اصلی خود را در سال 1943 در سیزده سالگی با «جیان بوراسکا» ایفا کرد)، فروچیو آمندولا به چهره‌ای شناخته شده برای مردم بزرگ بالا تبدیل شده است. همه به لطف داستان های تلویزیونی پس از «داستان‌های عشق و دوستی» فرانکو روسی، باربر «کوئی سی و شش قدم»، آرایشگر «روم کوچک» و دکتر آیاس «پرونتو سوکورسو» بود.

حتی اگر آن مرد گوشه گیر و بدخلق به نظر برسد، آمندولا هرگز نتوانسته محبوبیت خود را به شیوه ای خودخواهانه مدیریت کند. در عوض، اغلب صرف فیلمبرداری کمپین‌های تبلیغاتی برای خیریه‌ها می‌شد، مانند آنچه در سال 1996 برای صلح سبز و در ماه‌های آخر عمرش، به نفع روز حقوق کودک بود.

به طور طبیعی، فروچیو آمندولا به خاطر زنگ بی‌نظیر صدایش که عملاً به همه بزرگان هالیوود در چند دهه اخیر قرض داده شده، در قلب همه باقی مانده است. او را در «کرامر علیه کرامر»، «کابوی داغ»، «مرد بزرگ کوچک» و «توتسی» به عنوان صدایداستین هافمن، بدون احتساب سریال «راکی» و «رمبو» با سیلوستر استالونه یا رابرت دنیرو از «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین» و «شکارچی گوزن». حتی یک آل پاچینوی بزرگ در اولین بازی خود افتخار دوبله آمندولا را داشت، زمانی که «سرپیکو» را فیلمبرداری کرد (که بعداً آل پاچینو توسط جانکارلو جیانینی دوبله خواهد شد). و اگر در مورد آن فکر کنید: این بازیگران بدون صدای فروچیو بزرگ چه خواهند بود؟ البته آنها همچنان اسطوره خواهند بود، اما برای ما به همان اندازه متفاوت خواهند بود. شاید کمتر انسانی، کمتر «گرم»، کمتر چندوجهی. تمام خصوصیاتی که می‌توانست مانند یک الماس رنگین کمانی فقط با صدای آمندولا آشکار شود.

این صداپیشه فراموش نشدنی با ریتا ساواگنونه، همچنین یک صداپیشه ازدواج کرد که از او صاحب سه فرزند شد: کلودیو آمندولا، بازیگری مانند والدینش و به همان اندازه مشهور، فدریکو و سیلویا. آنها در 3 سپتامبر 2001 هنگامی که پس از یک بیماری طولانی در رم درگذشت، با هم عزاداری کردند.