تەرجىمىھالى • ئاجايىپ شېئىرىي سەپەر

سالۋاتور كۇئاسىمودو 1901-يىلى 20-ئاۋغۇست راگۇسا ئۆلكىسىنىڭ مودىكا شەھىرىدە تۇغۇلغان ۋە بالىلىق دەۋرىنى سىسىلىدىكى كىچىك بازارلاردا دادىسى گايتانوغا ئەگەشكەن. Ferrovie dello State. 1908-يىلدىكى دەھشەتلىك يەر تەۋرەشتىن كېيىن ئۇ مېسسىناغا كۆچۈپ كەلگەن ۋە دادىسى شۇ يەردىكى بېكەتنى قايتا تەشكىللەشكە چاقىرغان: دەسلەپتە تۆمۈر يول ۋاگونلىرى ئۇلارنىڭ ئۆيى ، باشقا نۇرغۇن ھايات قالغۇچىلارغا ئوخشاش.

بۇ دەسلەپكى ۋە ئېچىنىشلىق ئازاب كەچۈرمىشلىرى شائىرنىڭ روھىغا چوڭقۇر ئىز قالدۇرىدۇ.

بوغۇزى شەھىرىدە ، سالۋاتور كۇئاسىمودو 1919-يىلى فىزىكا-ماتېماتىكا فاكۇلتېتى «ئا. ئۇنىڭ ئىنسان ۋە بەدىئىي شەكىللىنىشىدە موھىم ئەھمىيەتكە ئىگە بىر ۋەقە شۇ دەۋرگە تۇتىشىدۇ: سالۋاتور پۇگلىياتتى ۋە گىئورگىيو لا پىرا بىلەن بولغان ھەمكارلىقنىڭ باشلىنىشى ، بۇ بىر ئۆمۈر داۋام قىلىدۇ.

مېسسىنادىكى يىللاردا ، كۋاسىمودو يەرلىك سىمۋوللۇق ژۇرناللاردا ئېلان قىلغان ئايەتلەرنى يېزىشقا باشلىدى.

ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن ، ئاران ئون سەككىز ياشقا كىرگەن كۋاسىمودو سىدىلىيەدىن ئايرىلىپ ، ئودىپال رىشتىنى ساقلاپ قالىدۇ ۋە رىمغا ئورۇنلىشىدۇ.

بۇ مەزگىلدە ئۇ داۋاملىق ئايەت يېزىپ ، ۋاتىكان شتاتىدىكى مونسىنگور رامپوللا دېل تىندارو بىلەن لاتىنچە ۋە گرېتسىيە تىلىنى ئۆگەندى.

1926-يىلى ئۇ خىزمەت مىنىستىرلىقىغا تەكلىپ قىلىنغانئاممىۋى ۋە رېگگىيو كالابرىيانىڭ قۇرۇلۇش ئىنژېنېرلىرىغا تەقسىم قىلىنغان. تەكشۈرگۈچىنىڭ پائالىيىتى ، ئۇنى چارچىتىپ ، ئەدەبىيات مەنپەئەتىگە پۈتۈنلەي يات ، ئەمما ، ئۇ ئۇنى شېئىردىن بارغانسىرى يىراقلاشتۇرىدىغاندەك قىلىدۇ ، بەلكىم ئۇ تۇنجى قېتىم ئۆزىنىڭ شېئىرىي ئارزۇسىنى پاراخوت چۆكۈپ كەتكەنلىكىنى ئويلىشىشى كېرەك.

قانداقلا بولمىسۇن ، سىسىلى بىلەن بولغان يېقىنلىشىش ، ئۇنىڭ ياشلىق دەۋرىدىكى مېسسىنا دوستلىرى بىلەن بولغان ئالاقىسى ئەسلىگە كەلدى ، ھەممىدىن مۇھىمى سالۋادور پۇگلىياتتى بىلەن مەشھۇر قانۇنشۇناس ، شېئىرنى ياخشى بىلىدىغان كىشى ، ئۇيقۇنى ئەسلىگە كەلتۈرۈشنى مەقسەت قىلىدۇ. ئىرادىسى ۋە كۋاسىمودونىڭ رىم ئون يىللىرىدىكى ئايەتلەرنى قوبۇل قىلىشىغا كاپالەتلىك قىلىش ، ئۇلارنى تەكشۈرۈش ۋە يېڭى مەزمۇنلارنى قوشۇش.

شۇنداق قىلىپ «Acque e terre» نىڭ تۇنجى يادروسى مېسسىنا دائىرىسىدە بارلىققا كەلدى. 1929-يىلى ئۇ فىلورېنسىيەگە باردى ، ئۇ يەردە ئىنىسى ئېلىئو ۋىتورىنى ئۇنى «سولاريا» مۇھىتى بىلەن تونۇشتۇردى ۋە ئۇنى ئەدەبىي دوستلىرى بىلەن تونۇشتۇردى: ئالېساندرو بونسانتىدىن ئارتۇرو لويراغىچە ، گىئاننا مانزىنى ۋە ئېۋگېنيو مونتالې. ياش سىسىلىيالىقلارنىڭ تالانتى. «سولارىيا» (كۋاسىمودونىڭ بەزى شېئىرلىرىنى نەشىر قىلغان) «سۇ ۋە يەرلەر» نىڭ نەشىرلىرى ئۈچۈن 1930-يىلى نەشىر قىلىنغان ، كۋاسىمودونىڭ شېئىرىي تارىخىنىڭ تۇنجى كىتابى ، تەنقىدچىلەر قىزغىن قارشى ئالغان ، يېڭى تۇغۇلغانلارنىڭ تۇغۇلغانلىقىنى قارشى ئالغان. شائىر.

1932-يىلى كۋاسىمودو ژۇرنالنىڭ قوللىشى ۋە شۇ يىلى نەشر قىلىنغانلىقى ئۈچۈن ئانتىكو فاتتور مۇكاپاتىغا ئېرىشتى.«circoli» ، «Oboe sommerso» چىقىدۇ. 1934-يىلى ئۇ مىلانغا كۆچۈپ كەلگەن ، بۇ شەھەر سەنئەت ھاياتىدىلا ئەمەس ، ھاياتىدىكى ئالاھىدە مۇھىم بۇرۇلۇش نۇقتىسىغا ئايلانغان. «ھازىرقى» گۇرۇپپىغا قوبۇل قىلىنغاندىن كېيىن ، ئۇ شائىرلار ، مۇزىكانتلار ، رەسساملار ، ھەيكەلتىراشلارنى ئۆز ئىچىگە ئالغان بىر خىل ئەدەبىيات جەمئىيىتىنىڭ مەركىزىدە قالدى.

1936-يىلى ئۇ G. Scheiwiller بىلەن «Erato e Apòllion» نى نەشر قىلدۇردى ، بۇ ئۇنىڭ شېئىرىيىتىنىڭ گېرمېتىك باسقۇچىنى ئاخىرلاشتۇرىدۇ. 1938-يىلى ئۇ قۇرۇلۇش ئىنژېنېرىدىكى خىزمىتىدىن ئايرىلغان ۋە سېسارې زاۋاتتىنىنىڭ كاتىپى بولۇپ تەھرىرلىك خىزمىتىنى باشلىغان ، كېيىن ئۇنى ھەپتىلىك «Il Tempo» نىڭ تەھرىرلىك خىزمىتىگە قاتناشقان. 1938-يىلى تۇنجى مۇھىم ئىنسانشۇناسلىق توپلىمى «شېئىرلار» نەشر قىلىنغان بولۇپ ، ئورېستې ماكرونىڭ كىرىش سۆزى بىلەن يېزىلغان بولۇپ ، ئۇ يەنىلا مودىيان تەنقىدىنىڭ نېگىزلىك تۆھپىسى بولۇپ قالغان. بۇ جەرياندا ، شائىر گېرمېتىزىمنىڭ ئاساسلىق ژۇرنىلى فلورېنتىنا «ئەدەبىيات» بىلەن ھەمكارلاشقان.

1939-40-يىللاردىكى ئىككى يىل ئىچىدە ، كۋاسىمودو 1942-يىلى چىققان گرېتسىيە لىرىچىنىڭ تەرجىمىسىنى تاماملايدۇ ، ئۇنىڭ ئەسلى ئىجادىي ئەسەر سۈپىتىدە قىممىتى بولغاچقا ، قايتا نەشر قىلىنىدۇ ۋە بىر نەچچە قېتىم تۈزىتىلىدۇ. 1942-يىلى يەنە «ئۇ دەرھال كەچ» قويۇلدى.

1941-يىلى ئۇ ئېنىق داڭقى سەۋەبىدىن مىلاندىكى «جۇسېپپې ۋېردى» مۇزىكا ئىنستىتۇتىنىڭ ئىتالىيە ئەدەبىياتىنىڭ رەئىسى بولغان. كۋاسىمودو ۋاپات بولغانغا قەدەر ئوقۇتقۇچىلىق قىلىدۇ.

ئۇرۇش جەريانىدا ، مىڭ قىيىنچىلىققا قارىماي ، كۋاسىمودوئۇ داۋاملىق تىرىشىپ ئىشلەيدۇ: ئۇ داۋاملىق ئايەت يېزىشنى داۋاملاشتۇرۇش بىلەن بىللە ، كاتۇللۇسنىڭ بىر قانچە كارمىنانى ، ئودېسسىينىڭ قىسمەن جايلىرىنى ، گرۇزىيەلىكلەرنىڭ گۈلىنى ، سوفوكلېسنىڭ پادىشاھى ئېپىدوس پادىشاھى جوننىڭ سۆزىگە ئاساسەن ئىنجىلنى تەرجىمە قىلدى (يورۇقلۇقتىن كېيىن نۇرنى كۆرىدىغان ئەسەرلەر) ئازادلىق). كۋاسىمودو كېيىنكى بىر نەچچە يىلدا تەرجىماننىڭ بۇ پائالىيىتىنى ئۆزىنىڭ ئەسەرلىرى بىلەن پاراللېل ۋە ئالاھىدە نەتىجىلەر بىلەن ئېلىپ بارىدۇ ، ئۇنىڭ يازغۇچى بولۇش سۈپىتى بىلەن پىششىق تەجرىبىسى بار. ئۇنىڭ نۇرغۇن تەرجىمىلىرى ئىچىدە: رۇسكىن ، ئەيشىلۇس ، شېكىسپېر ، مولىئېر ۋە يەنە كاممىڭس ، نېرۇدا ، ئايكېن ، ياۋروپېدىس ، ئېلۋارد (كېيىنكى ئۆلگەندىن كېيىنكى قويۇپ بېرىش).

1947-يىلى ئۇنىڭ ئۇرۇشتىن كېيىنكى تۇنجى توپلىمى «كۈندىن-كۈنگە» نەشر قىلىنغان بولۇپ ، بۇ كىتاب كۋاسىمودو شېئىرىيىتىدە بۇرۇلۇش ھاسىل قىلغان. كۋاسىمودونىڭ شېئىرىيىتى ھەمىشە دېگۈدەك نۇتۇقنىڭ توسالغۇسىنى يېڭىپ ، ئۆزىنى ئەينى يىللاردىكى گومولوگىيىلىك ياۋروپا شېئىرىيىتىگە قارىغاندا تېخىمۇ يۇقىرى ئورۇنغا قويىدۇ. شائىر ئۆزى ياشاۋاتقان تارىخىي دەۋرگە سەزگۈر ، ئىجتىمائىي ۋە ئەخلاق تېمىلىرىنى قوبۇل قىلىدۇ ۋە نەتىجىدە ئۇنىڭ ئۇسلۇبىنى ئۆزگەرتىدۇ. بۇ بۇرۇلۇش نۇقتىسىنىڭ شېئىر سىمۋولى ، ئۇمۇ توپلامنى ئاچىدۇ. بولسا «سۆگەتنىڭ ئالدى تەرىپىدە».

1949-يىلى «ھاياتلىق چۈش ئەمەس» نەشر قىلىنغان بولۇپ ، يەنىلا قارشىلىق ھاۋاسىدىن ئىلھام ئالغان.

1950-يىلى كۋاسىمودو سان بابىلا مۇكاپاتىغا ، 1953-يىلى دىلان توماس بىلەن بىرلىكتە ئېتنا-تورمىنا مۇكاپاتىغا ئېرىشتى. 1954-يىلى «يالغان ۋە ھەقىقىي يېشىل» كرىزىس كىتابى نەشر قىلىندى ، بۇ كىتاب شېئىرنىڭ ئۈچىنچى باسقۇچىنى باشلىدىئۆزگەرتىلگەن سىياسىي كېلىماتنى ئەكىس ئەتتۈرىدىغان كۋاسىمودو. بىز ئۇرۇشتىن بۇرۇنقى ۋە ئۇرۇشتىن كېيىنكى تېمىلاردىن تەدرىجىي ھالدا ئىستىمالچىلار ، تېخنىكا ، يېڭى كاپىتالىزىمغا ئۆتىمىز ، بۇ «ئاتوم مەدەنىيىتى» گە خاس بولغان شائىر ئۆزىگە چېكىنىپ ، شېئىرىي چالغۇلىرىنى يەنە بىر قېتىم ئۆزگەرتىدۇ. . تىل يەنە بىر قېتىم مۇرەككەپ ، قوپال بولۇپ ، شائىرنىڭ ھەمىشە ئوخشاش بولۇشىنى ئۈمىد قىلىدىغان كىشىلەردە گاڭگىراش پەيدا قىلىدۇ. 1958-يىلى ئۇرۇشتىن كېيىنكى ئىتالىيە شېئىرىيىتىنىڭ ئانتولوگىيىسى شۇ يىلى ئۇ سوۋېت ئىتتىپاقىغا ساياھەتكە بېرىپ ، يۈرەك كېسىلىگە گىرىپتار بولغان ، كېيىن موسكۋادىكى بوتكىن دوختۇرخانىسىدا ئۇزۇن تۇرغان.

1959-يىلى 12-ئاينىڭ 10-كۈنى ، ستوكھولمدا ، سالۋاتور كاسىمودو نوبېل ئەدەبىيات مۇكاپاتى غا ئېرىشتى. نوبېل ئۇنىڭ ئەسىرىگە ئائىت نۇرغۇن يازمىلار ۋە ماقالىلەردىن كېيىن ، تەرجىمىلەر تېخىمۇ كۆپەيدى. 1960-يىلى مېسسىنا ئۇنۋېرسىتىتى ئۇنىڭغا ئوخشاش كومۇنانىڭ پەخرىي ئۇنۋانى شۇنداقلا پەخرىي پۇقرالىق سالاھىيىتىنى بەردى.

ئۇنىڭ ئەڭ يېڭى ئەسىرى «بېرىش ۋە ئىگە بولۇش» 1966-يىلدىن باشلانغان: ئۇ بىر ئادەمنىڭ ھاياتىدىكى تەڭپۇڭلۇق جەدۋىلى ، مەنىۋى ۋەسىيەتنامە (شائىر ئىككى يىلدىن كېيىنلا قازا قىلغان بولاتتى). 1967-يىلى ئوكسفورد ئۇنىۋېرسىتېتى ئۇنىڭغا پەخرىي ئۇنۋان بەردى.

شېئىر مۇكاپاتىغا رىياسەتچىلىك قىلىۋاتقان ئامالفىدا سەكتە بولۇپ ، كاسىمودو 14-ئىيۇن ۋاپات بولدى1968-يىلى ، ئۇنىڭغا ھەمراھ بولۇپ ناپلېسقا بارىدىغان ماشىنىدا.

نوبېل ئەدەبىيات مۇكاپاتىغا ئېرىشكەن شائىرنىڭ ئەسەرلىرى قىرىق تىلغا تەرجىمە قىلىنغان ۋە دۇنيانىڭ ھەرقايسى دۆلەتلىرىدە تەتقىق قىلىنغان.