சுயசரிதை • மொழியின் வழிமுறைகள்

Cesare Segre 4 ஏப்ரல் 1928 இல் Cuneo மாகாணத்தில் Verzuolo இல் பிறந்தார். அவருடைய குடும்பம் யூத வம்சாவளியைச் சேர்ந்தது மற்றும் 1940 களில் அவர் உலகின் கடினமான தருணத்தை அனுபவித்ததைக் கண்டார். இரண்டாம் போர் மற்றும் இன ஒடுக்குமுறை. குடும்பம் வசதியாக இல்லாவிட்டாலும், தனது மகன் ஒரு எளிய உயர்நிலைப் பள்ளியில் கற்பிக்காமல், இலவசக் கற்பித்தலுக்குத் தேர்வுகளுக்குத் தயாராக வேண்டும் என்று தந்தை வலியுறுத்துகிறார். இருவரும் மிகவும் நெருக்கமானவர்கள், இந்த காலகட்டத்தில் ஏற்படும் தந்தையின் இழப்பு அவர்கள் வாழ்நாள் முழுவதும் சுமக்கும் காயம்.

அவர் டுரின் பல்கலைக்கழகத்தில் தனது படிப்பை முடித்தார், அங்கு 1950 இல் பென்வெனுடோ டெர்ராசினி மற்றும் அவரது மாமா சான்டோரே டெபெனெடெட்டி ஆகியோருடன் படித்த பிறகு பட்டம் பெற்றார். இது மிகவும் கடினமான காலமாக இருக்கலாம், அவரது தந்தையின் மரணம் அவரை குடும்பத்தின் மையமாக மாற்றியது, மேலும் அவர் மேல்நிலைப் பள்ளியில் கற்பிக்க மொழியியலை கைவிட வேண்டும் என்று அவர் உறுதியாக நம்புகிறார். ஆனால் அவன் விதி வேறுவிதமாக இருக்கும்.

ரொமான்ஸ் பிலாலஜியில் அவரது படிப்புகள் 1954 இல் இலவச விரிவுரையாளராக ஆவதற்கு அவரை அனுமதித்தன. இதனால் அவர் ட்ரைஸ்டே பல்கலைக்கழகங்களிலும், பின்னர் பாவியா பல்கலைக்கழகங்களிலும் கற்பிக்கிறார், அங்கு அவர் 1960 இல் ரொமான்ஸ் பிலாலஜியில் முழு பேராசிரியராக நாற்காலியைப் பெற்றார். இந்த காலகட்டத்தில் "1516 மற்றும் 1521 பதிப்புகளின் மாறுபாடுகளுடன் 1532 பதிப்பின் படி ஆர்லாண்டோ ஃபுரியோசோ" (1960), "லா சான்சன் டி ரோலண்ட்" உட்பட பல இலக்கிய தலைசிறந்த படைப்புகளின் விமர்சன பதிப்பு(1971), மற்றும் "அரியோஸ்டோவின் நையாண்டிகள்" (1987).

ரியோ டி ஜெனிரோ, மான்செஸ்டர், பிரின்ஸ்டன் மற்றும் பெர்க்லி போன்ற பல்வேறு வெளிநாட்டுப் பல்கலைக்கழகங்களால் அவர் மொழியியல் பேராசிரியராகப் பணியாற்றுகிறார். சிகாகோ, ஜெனீவா, கிரனாடா மற்றும் பார்சிலோனா பல்கலைக்கழகங்களில் இருந்து கௌரவ டாக்டர் பட்டமும் பெற்றார். அகாடமியா டெல் லின்சி, அகாடெமியா டெல்லா க்ருஸ்கா, அகாடமி ராயல் டி பெல்ஜிக், பார்சிலோனாவின் அகாடெமியா டி பியூனாஸ் லெட்ராஸ் மற்றும் ரியல் அகாடமியா எஸ்பனோலா போன்ற மொழியியல் மற்றும் இலக்கிய ஆய்வுகளைக் கையாளும் முக்கிய கல்விக்கூடங்களில் அவர் உறுப்பினராக உள்ளார்.

"Studi di philologia Italiana", "L'approdo letterario", "Paragone" போன்ற அவரது அறிவார்ந்த படைப்புகள் தொடர்பான சிக்கல்களைத் தீர்க்கும் பல்வேறு பத்திரிகைகளுடன் அவர் ஒத்துழைக்கிறார். டான்டே இசெல்லா மற்றும் மரியா கோர்ட்டி உட்பட மற்ற முக்கிய சகாக்களுடன் சேர்ந்து அவர் "ஸ்ட்ருமென்டி கிரிட்டிசி" மதிப்பாய்வை இயக்குகிறார். ஃபெல்ட்ரினெல்லி வெளியீட்டாளருக்கான "விமர்சனம் மற்றும் மொழியியல்" தொடரையும் அவர் கவனித்துக்கொள்கிறார். அதற்கு பதிலாக, ஈனாடிக்காக அவர் கார்லோ ஓசோலாவுடன் இணைந்து ஒரு கவிதைத் தொகுப்பை உருவாக்கும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளார்.

அவர் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு செமியோடிக் ஆய்வுகளுக்கான சர்வதேச சங்கத்தின் தலைவர் பதவிக்கு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார், மேலும் அவரது ஆய்வுகளுக்கு நன்றி அவர் இத்தாலியில் சம்பிரதாயம் மற்றும் கட்டமைப்புவாதத்தின் நீரோட்டங்களுக்குச் சொந்தமான விமர்சனக் கோட்பாடுகளை மீண்டும் அறிமுகப்படுத்தினார். இந்த விமர்சன சூத்திரங்களின் அடிப்படையில், இலக்கிய உரை ஒரு தன்னாட்சி நிறுவனமாக கருதப்பட வேண்டும், அதில் அனைத்து கூறுகளும் ஆய்வு செய்யப்படுகின்றன, குறிப்பாகநாக்கு. வெளிப்படையாக, வாசகரின் ஆன்மாவில் படைப்பால் ஏற்படும் விளைவும் கருத்தில் கொள்ளப்படுகிறது.

கட்டமைப்பின் படி, துல்லியமாக இந்தப் பத்தியே வேலையின் முழுமையைத் தீர்மானிக்கிறது. இருப்பினும், உரைகளின் அனைத்து கூறுகளும் ஒன்றோடொன்று இணைந்து பகுப்பாய்வு செய்யப்படுகின்றன. இந்த விமர்சன இயக்கத்தின் முன்னோடிகளில் சிசேரின் மாமா, சாண்டோர் டெபெனெடெட்டி, அரியோஸ்டோ பற்றிய அவரது படைப்புகளுடன் உள்ளார்.

அவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கை கூட ஏதோவொரு வகையில் மொழியியலால் பாதிக்கப்படுகிறது: அவர் அவரைப் போலவே காதல் மொழியியல் பேராசிரியரான மரியா லூயிசா மெனெகெட்டியை மணக்கிறார். ஒரு அறிஞர் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளராக அவரது செயல்பாடு இடைவிடாமல் தொடர்கிறது, மேலும் முற்றிலும் கல்விசார் சூழலில் உள்ளது. எனவே, கிளெலியா மார்டிக்னோனியுடன், புருனோ மொண்டடோரி எடிட்டருக்காக ஒரு பரந்த கல்வித் தொகுப்பின் தொகுப்பைக் கையாள்கிறார். அவர் இத்தாலிய மொழியின் சிறந்த அறிவின் முக்கியத்துவத்தை உறுதியாக ஆதரிப்பவர், மேலும் ஒருவரின் தாய்மொழியின் சரியான அறிவை முன்வைக்காவிட்டால், ஆங்கில அறிவுக்கு ஆதரவான அனைத்து பிரச்சாரங்களையும் பயனற்றதாகக் கருதுகிறார். அவரைப் பொறுத்தவரை, மற்றொரு மொழியின் வழிமுறைகளை அறிந்து கொள்வதற்கு முதலில் ஒருவரின் சொந்த மொழியை அறிந்து கொள்வது அவசியம்.

கொரியர் டெல்லா செராவின் கலாச்சாரப் பக்கத்தைக் கையாள்வதில், பிரபலப்படுத்துபவராக அவரது பணி செய்தித்தாள்களின் பக்கங்களிலும் தொடர்கிறது. அறிஞராக தனது அனுபவத்தை அவரே சுயசரிதையில் "பேர்ஆர்வம். ஒரு வகையான சுயசரிதை" (1999) உரையில் முதல் நபர் மற்றும் போலி நேர்காணலின் சூத்திரம் இரண்டையும் பயன்படுத்தி கதை சொல்லப்படுகிறது: அதாவது, இரண்டு வித்தியாசமான நபர்கள் ஒருவருக்கொருவர் பேசுவது போல் கேள்விகள் கேட்கப்பட்டு பதில்கள் வழங்கப்படுகின்றன.

அவரது சமீபத்திய படைப்பு "Dieci prova di fantasia" (2010) என்ற உரை ஆகும், அதில் அவர் Cesare Pavese, Italo Calvino, Susanna Tamaro மற்றும் Aldo Nove உட்பட பத்து எழுத்தாளர்களின் படைப்புகளை பகுப்பாய்வு செய்கிறார். அவர் பல்கலைக்கழகத்தில் எமரிட்டஸ் பேராசிரியராக இருந்தார். பாவியா மற்றும் ஐயுஎஸ்எஸ் ஆஃப் பாவியாவின் நூல்கள் மற்றும் உரை மரபுகள் குறித்த ஆராய்ச்சி மையத்தின் இயக்குனர்.

அவர் தனது 86வது பிறந்தநாளுக்கு சற்று முன்பு மார்ச் 16, 2014 அன்று காலமானார்.