بیوگرافی

جرج استفنسون مهندس انگلیسی است که پدر راه آهن بخار در بریتانیای کبیر به حساب می آید. او در 9 ژوئن 1781 در نورثامبرلند (انگلستان)، در ویلم، در 15 کیلومتری نیوکاسل آپون تاین، پسر دوم رابرت و میبل به دنیا آمد. او با وجود داشتن والدین بی سواد، اهمیت تحصیل را درک می کرد و از هجده سالگی در مدرسه عصرانه درس خواند و خواندن و نوشتن و حساب را دانست.

در سال 1801، پس از اولین شغل به عنوان گله‌داری، در شرکت معدنی Black Callerton Colliery، شرکت معدنی که پدرش در آن کار می‌کند، به عنوان نگهبان ماشین‌آلات استخراج مواد معدنی و تونل‌ها شروع به کار کرد. سال بعد به ویلینگتون اسکله نقل مکان کرد و با فرانسیس هندرسون ازدواج کرد.

در سال 1803، در حالی که به عنوان یک تعمیرکار ساعت برای افزایش درآمد کار می کرد، پدر رابرت شد. سال بعد با خانواده اش به وست مور در نزدیکی کیلینگورت نقل مکان کرد. پس از مرگ همسرش فرانسیس بر اثر سل، جرج استفنسون تصمیم می گیرد در اسکاتلند کار پیدا کند. بنابراین، او پسرش رابرت را نزد یک زن محلی می گذارد و به مونتروز می رود.

پس از چند ماه نیز به دلیل تصادف در محل کار پدرش که نابینا شده بود، پیشنهاد می کند لوکوموتیو High Pit را تعمیر کند که به درستی کار نمی کند: مداخله بسیار مفید استکه به عنوان مسئول نگهداری و تعمیر موتور در معادن زغال سنگ ارتقا یافته است.

در مدت کوتاهی در ماشین های بخار متخصص می شود. از سال 1812، او شروع به ساخت موتورهای بخار کرد: هر هفته چند موتور را به خانه می آورد تا آنها را جدا کند و سعی کند بفهمد چگونه کار می کنند. دو سال بعد او اولین لوکوموتیو خود را طراحی کرد : با نام مستعار Blucher، مشخصه آن یک موتور خودکششی است که می تواند سی تن مواد را با یک بار بکسل کند.

ظاهراً برای حمل و نقل زغال سنگ در معدن در نظر گرفته شده بود، این اولین لوکوموتیو مجهز به سیستمی بود که به ریل ها با چرخ های فلنجی چسبیده بود، که برای اطمینان از عدم تماس چرخ ها با ریل ها عمل می کند: از طرف دیگر، خود تماس به کشش بستگی دارد. Blucher نشان دهنده اولین نمونه از این فناوری است: همچنین به همین دلیل George Stephenson پدر راه آهن بخار بریتانیا در نظر گرفته خواهد شد.

نه تنها راه‌آهن، به‌عنوان مثال، در سال 1815، او پروژه‌ای را برای یک لامپ ایمنی برای معدنچیان، به نام Georgie Lamp توسعه داد. در سال‌های بعد، او 16 لوکوموتیو دیگر ساخت: گیج راه‌آهن مورد استفاده، با اندازه‌گیری 1435 میلی‌متر، بعداً استاندارد بسیاری از راه‌آهن‌های جهان را نشان داد.

با گذشت سالها، شهرت استفنسون بیشتر می شودبه این نکته اشاره کرد که او برای طراحی یک خط ریلی سیزده کیلومتری فراخوانده شده است که در آن لکوموتیو نیروی محرکه آن تنها در سربالایی یا در مقاطع مسطح است، در حالی که از اینرسی در مقاطع سرازیری بهره برداری می شود. در سال 1820، که اکنون وضع مالی خوبی دارد، با بتی هیندمارش در نیوبرن ازدواج می کند (اما این ازدواج هرگز بچه دار نمی شود).

در اوایل دهه 1820، مدیر شرکتی که راه آهن بین دارلینگتون و استاکتون را طراحی می کند با جرج استفنسون ملاقات می کند و با او تصمیم می گیرد که پروژه اولیه را اصلاح کند. در مورد استفاده از اسب برای کشیدن گاری ها با زغال سنگ: بنابراین در سال 1822 کارها شروع شد و تا سال 1825 جورج اولین لوکوموتیو را تکمیل کرد (در ابتدا Active نام داشت و سپس به Locomotion تغییر نام داد) که در روز افتتاح آن - 27 سپتامبر 1825 - پانزده کیلومتر را با سرعت سی و نه کیلومتر در ساعت با بار هشتاد تن آرد و زغال سنگ و با خود استفنسون در فرمان سفر کرد.

در حین کار این پروژه، مهندس اهل وایلم به این نکته اشاره می کند که چگونه سرعت موتورهایش حتی با یک صعود جزئی کاهش می یابد: از این رو او نیاز به ساختن از طریق فراتاها در مناطقی به همان اندازه مسطح را استنباط می کند. ممکن است. بر اساس این اعتقاد، او نقشه راه آهن بین لی وبولتون و راه‌آهن بین لیورپول و منچستر که بر روی پل‌های سنگی یا سنگر طراحی شده‌اند.

اما از راه آهن بین لیورپول و منچستر، به دلیل دشمنی برخی از مالکان، استقبال خوبی در پارلمان نمی شود، و بنابراین باید دوباره طراحی شود: مسیر جدید طراحی شده توسط استفنسون همچنین از چت پیت ماس ​​عبور می کند. ، باز هم شهود شاد دیگری از مهندس بریتانیایی.

در سال 1829، جورج در مناقصه شرکت می کند تا تصمیم بگیرد که ساخت لوکوموتیوهای شرکت راه آهن را به چه کسی واگذار کند: لوکوموتیو او Rocket ، که همراه با آن طراحی شده است. پسرش رابرت، او اشتیاق همه را برمی انگیزد. این خط در 15 سپتامبر 1830 با جشن های بزرگ افتتاح شد که تنها تا حدی با رسیدن خبر اولین حادثه راه آهن در تاریخ مخدوش شد.

این مانع از آن نشد که استفنسون شاهد رشد شهرت خود باشد، تا جایی که پیشنهادهای کاری متعددی از خطوط مختلف به او رسید. در اوایل دهه 1940، با همکاری جورج هادسون، سرمایه دار، به توسعه خط راه آهن شمال میدلند پرداخت. سپس در سال 1847 به ریاست مؤسسه تازه متولد شده مهندسین مکانیک انتخاب شد. در همین حال، بتی در سال 1845 درگذشت، او برای سومین بار در 11 ژانویه 1848 در کلیسای سنت جان در شروزبری، شروپشر، با الن ازدواج کرد.گریگوری، دختر کشاورز دربی شایر که خدمتکار او بود.

وقف املاک معدنی خود در دربی شایر (سرمایه گذاری پول زیادی در معادن زغال سنگ کشف شده در طول ساخت تونل های راه آهن شمال میدلند)، جرج استفنسون می میرد. در چسترفیلد در 12 اوت 1848 در سن شصت و هفت سالگی به دلیل عواقب جنب: جسد او در کلیسای تثلیث مقدس محلی، در کنار همسر دومش به خاک سپرده شد.