Βιογραφία

Ο Τζορτζ Στέφενσον είναι ο Άγγλος μηχανικός που θεωρείται ο πατέρας του ατμοκίνητου σιδηρόδρομου στη Μεγάλη Βρετανία. Γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1781 στο Νορθάμπερλαντ (Αγγλία), στο Γουίλαμ, 15 χιλιόμετρα από το Νιούκαστλ ον Τάιν, δεύτερος γιος του Ρόμπερτ και της Μέιμπελ. Αν και οι γονείς του ήταν αναλφάβητοι, ο ίδιος κατανόησε τη σημασία της εκπαίδευσης και έτσι από την ηλικία των δεκαοκτώ ετών φοίτησε σε ένα απογευματινό σχολείο για να μάθει νανα διαβάζουν και να γράφουν και να γνωρίζουν αριθμητική.

Το 1801, μετά από μια πρώτη δουλειά ως οδηγός, άρχισε να εργάζεται στο Black Callerton Colliery, την εταιρεία εξόρυξης στην οποία εργαζόταν ο πατέρας του, ως συντηρητής των μηχανημάτων εξόρυξης ορυκτών και των σηράγγων- τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στο Willington Quay και παντρεύτηκε τη Frances Henderson.

Το 1803, ενώ εργαζόταν επίσης ως επισκευαστής ρολογιών για να αυξήσει τα κέρδη του, έγινε πατέρας του Robert- τον επόμενο χρόνο μετακόμισε με την οικογένειά του στο West Moor, κοντά στο Killingworth. Μετά τον θάνατο της συζύγου του Frances από φυματίωση, George Stephenson αποφασίζει να βρει δουλειά στη Σκωτία- αφήνει λοιπόν τον γιο του Ρόμπερτ με μια ντόπια γυναίκα και ταξιδεύει στο Μοντρόουζ.

Επιστρέφοντας μετά από λίγους μήνες, επίσης λόγω ενός εργατικού ατυχήματος στο οποίο ενεπλάκη ο πατέρας του, ο οποίος είχε τυφλωθεί, προσφέρθηκε να φτιάξει το ατμομηχανή του High Pit, η οποία δεν λειτουργεί σωστά: η παρέμβασή του είναι τόσο χρήσιμη που προάγεται σε υπεύθυνο για τη συντήρηση και την επισκευή των μηχανών στα ανθρακωρυχεία.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, έγινε ειδικός στις μηχανές ατμού. Από το 1812 άρχισε να κατασκευάζει ατμομηχανές κάθε εβδομάδα παίρνει μερικές μηχανές στο σπίτι του για να τις διαλύσει και να προσπαθήσει να καταλάβει πώς λειτουργούν. Δύο χρόνια αργότερα σχεδιάζει την πρώτη της ατμομηχανή με το παρατσούκλι Blucher, διαθέτει αυτοκινούμενο κινητήρα ικανό να ρυμουλκήσει τριάντα τόνους υλικού με ένα φορτίο.

Προφανώς προοριζόμενη για τη μεταφορά άνθρακα σε ορυχεία, είναι η πρώτη ατμομηχανή που είναι εξοπλισμένη με σύστημα πρόσφυσης στις σιδηροτροχιές με τροχούς με φλάντζες, το οποίο εξασφαλίζει ότι οι τροχοί δεν χάνουν την επαφή με τις σιδηροτροχιές: η έλξη εξαρτάται από την επαφή. Blucher αποτελεί το πρώτο παράδειγμα μιας τέτοιας τεχνολογίας. George Stephenson θα θεωρείται ο πατέρας των βρετανικών ατμοκίνητων σιδηροδρόμων.

Ωστόσο, δεν ήταν μόνο οι σιδηρόδρομοι: το 1815, για παράδειγμα, ανέπτυξε ένα σχέδιο για μια λάμπα ασφαλείας για τους ανθρακωρύχους, τη λεγόμενη Λάμπα Georgie Τα επόμενα χρόνια κατασκεύασε άλλες δεκαέξι ατμομηχανές: το εύρος της σιδηροδρομικής γραμμής που χρησιμοποιήθηκε, 1435 χιλιοστά, θα γινόταν αργότερα το πρότυπο για πολλούς σιδηροδρόμους παγκοσμίως.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η φήμη του Στέφενσον μεγάλωνε, σε σημείο που κλήθηκε να σχεδιάσει μια σιδηροδρομική γραμμή δεκατριών χιλιομέτρων, στην οποία η ατμομηχανή ήταν η κινητήρια δύναμη μόνο στα ανηφορικά ή επίπεδα τμήματα, ενώ στα κατηφορικά εκμεταλλευόταν την αδράνεια. Το 1820, έχοντας πλουτίσει, παντρεύτηκε την Μπέτι Χίντμαρς στο Νιούμπερν (ο γάμος, ωστόσο, δενθα κάνω ποτέ παιδιά).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1820, ο διευθυντής της εταιρείας που σχεδίαζε τον σιδηρόδρομο μεταξύ Ντάρλινγκτον και Στόκτον συναντά George Stephenson και μαζί του αποφάσισε να τροποποιήσει το αρχικό σχέδιο, το οποίο βασιζόταν στη χρήση αλόγων για την έλξη των βαγονιών με άνθρακα: το 1822, λοιπόν, άρχισαν οι εργασίες και το 1825 ο George ολοκλήρωσε την πρώτη ατμομηχανή (αρχικά ονομάστηκε Active, αργότερα μετονομάστηκε σε Μετακίνηση ), η οποία την ημέρα των εγκαινίων - 27 Σεπτεμβρίου 1825 - διένυσε δεκαπέντε χιλιόμετρα με ταχύτητα τριάντα εννέα χιλιομέτρων την ώρα με φορτίο ογδόντα τόνων αλεύρι και άνθρακα και με τον ίδιο τον Stephenson στο τιμόνι.

Ενώ εργαζόταν σε αυτό το έργο, ο μηχανικός του Wylam παρατήρησε πώς η ταχύτητα των μηχανών του επιβραδυνόταν ακόμη και από μια μικρή κλίση: από αυτό συμπέρανε την ανάγκη να κατασκευάζονται σιδηροδρομικές γραμμές σε περιοχές όσο το δυνατόν πιο επίπεδες. Με βάση αυτή την πεποίθηση, συνέταξε τα σχέδια για τη σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Leigh και Bolton και τη σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Λίβερπουλ και Μάντσεστερ, σχεδιασμένη πάνω σε πέτρινες οδογέφυρες ήστα χαρακώματα.

Ο σιδηρόδρομος μεταξύ Λίβερπουλ και Μάντσεστερ, ωστόσο, δεν έτυχε καλής υποδοχής στο Κοινοβούλιο, λόγω της εχθρότητας ορισμένων γαιοκτημόνων, και ως εκ τούτου έπρεπε να επανασχεδιαστεί: η νέα διαδρομή που σχεδίασε ο Στέφενσον διασχίζει επίσης τον τυρφώνα Chat Moss, άλλη μια ευτυχής διαίσθηση του Βρετανού μηχανικού.

Στη συνέχεια, το 1829, ο Γιώργος συμμετείχε στον διαγωνισμό για να αποφασιστεί ποιος θα αναλάμβανε την κατασκευή των μηχανών της σιδηροδρομικής εταιρείας. Πύραυλος Η γραμμή εγκαινιάστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1830 με μεγάλους εορτασμούς, οι οποίοι μόνο εν μέρει θλίφθηκαν από την άφιξη της είδησης του πρώτου σιδηροδρομικού ατυχήματος στην ιστορία.

Αυτό δεν εμπόδισε τον Στέφενσον να δει τη φήμη του να μεγαλώνει, σε σημείο που του έγιναν πολλές προσφορές για δουλειά από διάφορες γραμμές. Στις αρχές της δεκαετίας του 1840 ήταν υπεύθυνος για την επέκταση της γραμμής του σιδηροδρόμου North Midland, με τη συνεργασία του μεγιστάνα Τζορτζ Χάντσον- στη συνέχεια, το 1847, εξελέγη πρόεδρος του νεοσύστατου Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών. Εν τω μεταξύ, ο θάνατοςBetty το 1845, παντρεύτηκε για τρίτη φορά στις 11 Ιανουαρίου 1848 στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Shrewsbury του Shropshire, την Ellen Gregory, κόρη ενός αγρότη από το Derbyshire που ήταν υπηρέτριά της.

Αφιερώθηκε στις μεταλλευτικές του ιδιοκτησίες στο Derbyshire (επένδυσε πολλά χρήματα στα ανθρακωρυχεία που ανακαλύφθηκαν κατά την κατασκευή των σηράγγων του σιδηροδρόμου North Midland), George Stephenson πέθανε στο Τσέστερφιλντ στις 12 Αυγούστου 1848 σε ηλικία εξήντα επτά ετών από τις συνέπειες της πλευρίτιδας: η σορός του θάφτηκε στην τοπική εκκλησία της Αγίας Τριάδας, δίπλα στη σορό της δεύτερης συζύγου του.