Βιογραφία - Rubinho Red

Ο Rubens Gonçalves Barrichello γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας στις 23 Μαΐου 1972. Το επώνυμό του υποδηλώνει την ιταλική του καταγωγή.

Η αγωνιστική του καριέρα ξεκίνησε σε ηλικία εννέα ετών στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα καρτ, μια κατηγορία στην οποία θα αγωνιζόταν μέχρι το 1988, συγκεντρώνοντας πέντε εθνικούς τίτλους.

Την επόμενη χρονιά πήρε μέρος στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα Formula Ford 1600: τερμάτισε στην αξιοπρεπή τέταρτη θέση. Η επιθυμία του για εμπειρία οδήγησε τον Rubens να δοκιμάσει για την ευρωπαϊκή Formula Opel: οι ικανότητές του έγιναν αντιληπτές και από εδώ και πέρα η καριέρα του πήρε κάτι παραπάνω από θετική τροπή.

Ήταν το 1990 όταν, σε ηλικία 18 ετών, ο Rubens Barrichello έκανε το ευρωπαϊκό ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Formula Opel: μετά από 6 νίκες σε 11 αγώνες, 7 ταχύτερους γύρους, 7 pole position και 3 ρεκόρ διαδρομής, έγινε πρωταθλητής.

Η ευρωπαϊκή του καριέρα συνεχίστηκε στην Αγγλία στο πρωτάθλημα Fomula 3. Και εδώ δεν απογοήτευσε: ήταν πρωταθλητής με 4 νίκες και 9 pole positions.

Το 1992, προήχθη στο πρωτάθλημα Formula 3000, όπου, ωστόσο, δεν είχε στη διάθεσή του ένα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο: παρ' όλα αυτά, τερμάτισε το πρωτάθλημα στην τρίτη θέση.

Είναι το 1993, η χρονιά που τον φέρνει μπροστά σε όλο το κοινό του χρυσού κόσμου της Φόρμουλα 1. Στις 14 Μαρτίου παίρνει μέρος στο Γκραν Πρι της Νότιας Αφρικής οδηγώντας ένα μονοθέσιο για την ομάδα JORDAN-HART. Το Γκραν Πρι διεξάγεται υπό καταρρακτώδη βροχή: ο Ρούμπενς δείχνει σε όλους το μεγάλο του ταλέντο και μόνο ο μεγάλος πρωταθλητής Ayrton Senna , φίλος και συμπατριώτης του, φαινόταν να μπορεί να τον ξεπεράσει. Δυστυχώς, μια βλάβη τον ανάγκασε να εγκαταλείψει: θα τερμάτιζε το παγκόσμιο πρωτάθλημα στην 17η θέση.

Στο επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα (1994), κατά τη διάρκεια του γκραν πρι του Σαν Μαρίνο, συνέβη κάτι που θα σημάδευε βαθιά τον οδηγό: κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών της Παρασκευής, ο Μπαριτσέλο έχασε τον έλεγχο του μονοθέσιου, το οποίο βγήκε από το δρόμο και χτύπησε στο δίχτυ ασφαλείας, με σοβαρό κίνδυνο να καταλήξει κοντά στους θεατές και στη συνέχεια να πέσει βίαια στο έδαφος. Το ατύχημα ήταν τρομακτικό, αλλάΟ Rubens θα ανακάμψει γρήγορα.

Η βοήθεια έφερε τον Barrichello στο νοσοκομείο- ο Ayrton Senna έφτασε μέχρι εκεί για να διαπιστώσει τη φυσική κατάσταση του Rubens, ο οποίος διηγήθηκε: Ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου, δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο του Ayrton με δάκρυα στα μάτια που ανησυχούσε για την κατάστασή μου... "Δύο ημέρες αργότερα η μοίρα θα έβλεπε τον ίδιο τον Ayrton Senna πρωταγωνιστή ενός τρομακτικού τροχαίου ατυχήματος, στο οποίο θα έχανε τη ζωή του: ήταν η 1η Μαΐου 1994.

Το 1995, ο Rubens Barrichello συνέχισε τη συνεργασία του με την ομάδα Jordan, η οποία από εκείνη τη χρονιά τοποθετούσε τον κινητήρα της Peugeot: πέτυχε τον καλύτερο τερματισμό του στο Grand Prix του Καναδά, όπου ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Το 1996 ήταν η τέταρτη και τελευταία χρονιά του με την ομάδα Jordan: θα τερμάτιζε όγδοος στο πρωτάθλημα, αλλά ποτέ δεν ανέβηκε στο βάθρο.

Το 1997 ο Barrichello μεταπήδησε στη Stewart-Ford, όπου παρέμεινε για τρία χρόνια. Στο Grand Prix του Μονακό, χάρη στις αξιοσημείωτες οδηγικές του ικανότητες στο βρεγμένο οδόστρωμα, τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Michael Schumacher Μετά από ένα εξαιρετικό 1999 (7ος με 21 βαθμούς, μια pole position στη Γαλλία και 3 βάθρα) η ομάδα της Ferrari τον ήθελε για να αντικαταστήσει τον Eddie Irvine δίπλα στον Michael Schumacher.

Ο Barrichello είχε επιτέλους αυτό που θέλει κάθε οδηγός: ένα γρήγορο και αξιόπιστο αυτοκίνητο. Ήταν στις 30 Ιουλίου 2000, όταν στη Γερμανία ξεκινώντας από τη δέκατη όγδοη θέση, στα μισά του πρωταθλήματος, κατάφερε να επισφραγίσει ένα όνειρο: κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στη Formula 1. Τελείωσε τη σεζόν του 2000 στην τέταρτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης και βοήθησε τη Ferrari, με τους 62 βαθμούς του στο ενεργητικό του,για να κερδίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών.

Το 2001 επιβεβαίωσε τη λαμπρή του προηγούμενη χρονιά και ήταν ο τέλειος wingman για τον πρωταθλητή Μίκαελ Σουμάχερ- είχε επίσης πολλές προσωπικές ικανοποιήσεις, αγωνιζόμενος επί ίσοις όροις με πρωταθλητές όπως ο Χάκκινεν και ο Κούλθαρντ. Στο Γκραν Πρι της Ουγγαρίας, που χάρισε στον Σουμάχερ την τελική νίκη τέσσερις αγώνες νωρίτερα, ο Μπαριτσέλο ήρθε δεύτερος: υπήρχε επιτέλους δόξα στο βάθρο και γι' αυτόν. Ήταν μόλιςη αρχή ενός μεγάλου κύκλου νικών που θα δει τη Ferrari πρωταγωνίστρια στην πίστα και στα πιτ, με εντυπωσιακή συνέχεια χάρη και στην τέλεια ομαδική συνεργασία που ο Rubens Barrichello είναι ικανός να διατηρήσει και να καλλιεργήσει.

Στις αρχές Αυγούστου του 2005, επισημοποιήθηκε η είδηση ότι ο Βραζιλιάνος θα αποχωρούσε από τη Ferrari στο τέλος της σεζόν- τη θέση του θα έπαιρνε ο συμπατριώτης του Φελίπε Μάσα. Ο Μπαριτσέλο αγωνίζεται με τη Honda (κληρονόμος της BAR) από το 2006. Το 2008, έσπασε ένα ρεκόρ που ούτε ο Μίκαελ Σουμάχερ δεν είχε καταφέρει να καταρρίψει: τους περισσότερους αγώνες Γκραν Πρι, ξεπερνώντας τον Ιταλό Ρικάρντο Πατρέζε, ο οποίος είχευπολογίζονται 256.

Ακόμα και μετά την επαγγελματική του καριέρα δεν σταματά: 11 χρόνια μετά το τελευταίο του γκραν πρι στη Φόρμουλα 1, ο Barrichello κατακτά το πρωτάθλημα σε ηλικία 50 ετών. Stock Car Στα τέλη του 2022, κατέκτησε τον τίτλο στη Βραζιλία στο τέλος μιας κυριαρχικής σεζόν με 13 νίκες σε αγώνες, καθιστώντας τον τον γηραιότερο οδηγό που έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα.