Βιογραφία

• Παιδική ηλικία
• Διαλογισμός
• Ωριμότητα
• Κήρυγμα και μετατροπές
• Τα τελευταία χρόνια της ζωής
• Σιντάρτα ή Σιντάρτα

Κατά την ονομασία Βούδας ως ιστορικό και θρησκευτικό πρόσωπο στην πραγματικότητα αναφέρεται σε Σιντάρτα Γκαουτάμα γνωστός και ως Siddartha , o Γκαουτάμα Βούδας , o Ιστορικός Βούδας Ιδρυτής του Βουδισμού, ο Σιντάρτα γεννήθηκε το 566 π.Χ. στο Λουμπίνι, στο νότιο Νεπάλ, σε μια πλούσια και ισχυρή οικογένεια που καταγόταν από μια πολεμική γενιά (της οποίας πρόγονος ήταν ο βασιλιάς Ικσιάκου): ο πατέρας του, ο Σουντχοντάνα, είναι βασιλιάς ενός από τα κράτη που αποτελούν τη βόρεια Ινδία.

Μετά τη γέννηση του Σιντάρτα, ασκητές και Βραχμάνοι προσκαλούνται στην αυλή για να γιορτάσουν την καλή τύχη: κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο σοφός Ασίτα ανακοινώνει το ωροσκόπιο του παιδιού, εξηγώντας ότι προορίζεται να γίνει είτε Chackravartin δηλαδή ένας παγκόσμιος μονάρχης, ή ένας απαρνούμενος ασκητής .

Ο πατέρας, ωστόσο, ανησυχεί από το ενδεχόμενο να εγκαταλειφθεί από τον γιο του και, ως εκ τούτου, κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει την υλοποίηση του προαισθήματος.

Παιδική ηλικία

Ο Σιντάρτα μεγάλωσε με την Πατζαπάτι, τη δεύτερη γυναίκα του πατέρα του (η φυσική του μητέρα είχε πεθάνει μια εβδομάδα μετά τη γέννα), και από νεαρή ηλικία έδειξε έντονη τάση για περισυλλογή. Παντρεύτηκε την ξαδέλφη του Μπαντακακάκανα σε ηλικία δεκαέξι ετών, η οποία δεκατρία χρόνια αργότερα γέννησε τη Ραχούλα, το πρώτο του παιδί. Εκείνη την εποχή, όμως, ο Σιντάρτα συνειδητοποίησε τη σκληρότητα του κόσμου στον οποίο ζούσε.ζωές, εντελώς διαφορετικές από τη μεγαλοπρέπεια του παλατιού του.

Διαλογισμός

Αντιλαμβανόμενος τον ανθρώπινο πόνο, αφού συναντά έναν νεκρό, έναν άρρωστο και έναν γέρο, συνειδητοποιεί ότι ο πολιτισμός και ο πλούτος είναι αξίες προορισμένες να εξαφανιστούν. Καθώς η αίσθηση ότι ζει σε μια χρυσοποίκιλτη φυλακή μεγαλώνει μέσα του, αποφασίζει να απαρνηθεί την εξουσία, τη φήμη, το χρήμα και την οικογένεια: μια νύχτα, με τη συνενοχή του αρματολού Τσαντάκα, δραπετεύει από το βασίλειο έφιππος.

Από τότε, έχει αφιερωθεί στην διαλογισμός με τη βοήθεια του ασκητή Αλάρα Καλάμα. Αφού έφτασε στην περιοχή της Κοζάλα, αφιερώθηκε στον ασκητισμό και το διαλογισμό, προκειμένου να φτάσει στη σφαίρα της ανυπαρξίας που αντιστοιχεί στον τελικό στόχο της απελευθέρωσης. Έμεινε ανικανοποίητος, όμως, Γκαουτάμα Βούδας πηγαίνει στον Uddaka Ramaputta (στο βασίλειο Magadha), σύμφωνα με τον οποίο ο διαλογισμός πρέπει να οδηγεί στη σφαίρα ούτε της αντίληψης ούτε της μη αντίληψης.

Και πάλι, όμως, ο Σιντάρτα δεν είναι ευτυχισμένος: επιλέγει, λοιπόν, να εγκατασταθεί σε ένα χωριό κοντά στον ποταμό Νεραντζάρα, όπου περνάει μερικά χρόνια παρέα με πέντε βραχμανικούς μαθητές, των οποίων γίνεται πνευματικός δάσκαλος. Αργότερα, όμως, συνειδητοποιεί ότι η αυτοκαταστροφή και οι ακραίες ασκητικές πρακτικές είναι άχρηστες και βλαβερές: γι' αυτό, όμως, χάνει την εκτίμηση τουμαθητές, οι οποίοι τον εγκατέλειψαν, θεωρώντας τον αδύναμο.

Ωριμότητα

Σε ηλικία περίπου τριάντα πέντε ετών, έφτασε στο τέλειος φωτισμός Καθισμένος σταυροπόδι κάτω από μια συκιά, φτάνει στο νιρβάνα Μέσω του διαλογισμού, αγγίζει όλο και υψηλότερα επίπεδα συνειδητότητας, κατανοώντας τη γνώση του Οχταπλού Μονοπατιού. Μετά τη φώτιση, παραμένει διαλογιζόμενος κάτω από το δέντρο για μια εβδομάδα, ενώ για τις επόμενες είκοσι ημέρες μένει κάτω από τρία άλλα δέντρα.

Έτσι, συνειδητοποιεί ότι στόχος του είναι να διαδώσει τη διδασκαλία σε όλους, και έτσι κατευθύνεται προς το Σαρνάθ, όπου συναντά τους πέντε πρώτους μαθητές του. Εδώ συναντά τον ασκητή Ουπάκα και τους πρώην μαθητές του: αυτοί αρχικά θα ήθελαν να τον αγνοήσουν, αλλά αμέσως εντυπωσιάζονται από το λαμπερό του πρόσωπο και πείθονται.

Σύντομα, τον καλωσόρισαν ως master ζητώντας του να μοιραστεί τη χαρά της. Σε εκείνο το σημείο Siddhartha καταδικάζει τον εξτρεμισμό που οφείλεται στην αυτοϊκανοποίηση και τον εξτρεμισμό που οφείλεται στην ικανοποίηση των αισθήσεων: αυτό που πρέπει να αναζητηθεί είναι η μέση οδός, η οποία οδηγεί στην αφύπνιση.

Κήρυγμα και μετατροπές

Τα επόμενα χρόνια, Γκαουτάμα Βούδας αφιερώθηκε στο κήρυγμα, ιδίως κατά μήκος της Γαγγητικής πεδιάδας, απευθυνόμενος στους λαϊκούς και δημιουργώντας νέες μοναστικές κοινότητες πρόθυμες να υποδεχθούν οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από την κάστα και την κοινωνική του θέση- ίδρυσε επίσης το το πρώτο γυναικείο μοναστικό τάγμα των ερημιτών τον κόσμο.

Εν τω μεταξύ, η μετατροπές Ο πρώτος μη ασκητής που εντάχθηκε στη μοναστική κοινότητα ήταν ο γιος ενός εμπόρου, ο Γιάσα, τον οποίο σύντομα μιμήθηκαν κάποιοι φίλοι του, οι οποίοι ήταν και οι ίδιοι απόγονοι πλούσιων οικογενειών. Από τότε οι μεταστροφές πολλαπλασιάστηκαν.

Ο Σιντάρτα επιστρέφει, μεταξύ άλλων, στο σημείο όπου είχε λάβει τη φώτιση, όπου προσηλυτίζει χίλιους ανθρώπους, και στη συνέχεια κατευθύνεται προς το Ρατζγκίρ, όπου στο όρος Γκαγιάσιζα εκθέτει τη Σούτρα της Φωτιάς. Να προσηλυτίσει, σε αυτή την περίπτωση, είναι ακόμη και ο ηγεμόνας Μπιμπιζάρα, ένας από τους ισχυρότερους σε όλη τη βόρεια Ινδία, ο οποίος για να δείξει την αφοσίωσή του δίνει στον Γκαουτάμα ένα μοναστήρι που βρίσκεται στοΔάσος μπαμπού.

Αργότερα, ταξιδεύει στην πρωτεύουσα των Sakya, το Kapilayatthu, κοντά στην πατρίδα του. Επισκέπτεται τον πατέρα του και τη μητριά του, προσηλυτίζοντάς τους, και στη συνέχεια πηγαίνει στην Kosala, όπου κυβερνά ο βασιλιάς Prasenadi, με τον οποίο έχει αρκετές συζητήσεις. Ο Γκαουτάμα έχει την ευκαιρία να σταματήσει σε ένα οικόπεδο που του δώρισε ένας πολύ πλούσιος έμπορος: εδώ θα χτιστεί το μοναστήρι Jetavana.

Στη συνέχεια, λαμβάνει το δώρο του μοναστηριού Τζιβακαράνα στο Ρατζγκίρ, κοντά στο άλσος Μάνγκι: το δώρο προέρχεται από τον Τζιβάκα Κομαραμπάκα, τον προσωπικό γιατρό του βασιλιά, ο οποίος επιθυμεί να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον Σιντάρτα. Εδώ είναι που εκθέτει την Jivaka Sutta Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Γκαουτάμα είχε επίσης να αντιμετωπίσει μια απόπειρα δολοφονίας από τοξότες στα χέρια του Ντεβαντάτα, ο οποίος με τη σειρά του προσπάθησε να τον σκοτώσει πετώντας του έναν ογκόλιθο από την κορυφή Γύπα και στη συνέχεια μεθύνοντας έναν ελέφαντα για να τον κάνει να τον φάει.συντριβή: και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, ο Σιντάρτα καταφέρνει να επιβιώσει, αν και στην περίπτωση της επίθεσης των τοξοτών φέρει αρκετά σοβαρά τραύματα, τα οποία απαιτούν εκτεταμένη θεραπεία.

Μετά από πολυάριθμες περιπλανήσεις, ο Σιντάρτα επιστρέφει στο Ρατζγκίρ, όπου του ζητείται μια πρόβλεψη από τον ηγεμόνα Ατζατασάτρου σχετικά με τον πόλεμο που σκοπεύει να διεξάγει εναντίον της δημοκρατίας των Βριτζήδων. Εκείνος απαντά ότι όσο ο λαός είναι ευτυχισμένος, η ήττα δεν θα έρθει: στη συνέχεια ανεβαίνει στην κορυφή Γύπας και λέει στους μοναχούς την μοναστικοί κανόνες απαραίτητο για να διατηρηθεί η σάνγκα ζωντανή.

Στη συνέχεια κατευθύνθηκε βορειότερα, συνεχίζοντας ακόμα να κηρύττει, φτάνοντας στο Βαϊσάλι, όπου αποφάσισε να μείνει. Ο τοπικός πληθυσμός, ωστόσο, είχε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πείνα, οπότε διέταξε τους μοναχούς να διανεμηθούν σε όλη την επικράτεια, κρατώντας μόνο τον Ανάντα στο πλευρό του.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής

Αργότερα - είναι το 486 π.Χ. - ο Σιντάρτα, ογδοντάρης πλέον, περπατάει ξανά στην πεδιάδα του Γάγγη. Καθ' οδόν προς την Κουσιναγκάρα, αρρωσταίνει και ζητάει από τον Ανάντα νερό- ένας ευγενής του δίνει ένα κίτρινο πανί για να μπορέσει να ξαπλώσει. Γκαουτάμα Βούδας Αφού κανονίζει τι θα κάνει με το πτώμα του (πρόκειται να αποτεφρωθεί), γυρίζει στο πλάι, κοιτάζοντας προς το βορρά, και πεθαίνει. Από εκείνη την ημέρα, η διδασκαλία του - η Βουδισμός - θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.

Σιντάρτα ή Σιντάρτα

Η σωστή ένδειξη του ονόματος θα ήταν Siddhārtha: η λανθασμένη μεταγραφή Siddhartha αντί του σωστού Siddhartha είναι ευρέως διαδεδομένος μόνο στην Ιταλία λόγω ενός λάθους (που δεν διορθώθηκε ποτέ) στην πρώτη έκδοση του διάσημου ομώνυμου μυθιστορήματος του Hermann Hesse [Πηγή: Wikipedia: Gautama Buddha entry].